جاذبه های گردشگری

موزه دکتر رهگشای

در 130 کیلومتری اصفهان و در شهر بادرود از توابع شهرستان نطنز موزه ای وجود دارد که بزرگترین گنجینه مردم شناسی بادرود به شمار می‌رود. این موزه با عنوان سراموزه رهگشای شناخته می‌شود که در خانه شادروان علی اکبر رهگشای به همت فرزند ايشان دکتر محمد رهگشای، یکی از مجموعه داران مشهور کشور ایجاد شده است. رهگشای به همراه همسر فرانسوی اش در سال 1372 خانه پدری اش را که در بادرود قرار داشت تعمیر کرد و تعمیرات اساسی را در سال 1375 به پایان رساند. وی پس از اتمام تعمیرات خانه پدری، سراموزه رهگشای را تاسیس کرد. دکتر رهگشای در این خانه بیش از 2 هزار قطعه تاریخی را نگه داشته و در معرض دید عموم قرار می‌دهد. این اشایای تاریخی آداب و سنن مردمان حاشیه کویر را به گردشگران نشان می‌دهند. خانه رهگشای در کوچه « کوچه باغ » واقع گردیده که به ورودی باغات سرسبز و با طراوت ختم می‌شده و دلیل وجه تسمیه آن کوچه نیز بوده است. بنای این خانه از نظر کالبدی، جزو خانه های تیپ اقلیم خشک بوده که دانش معماری آن در تطابق و هماهنگی با اقلیم بیابانی کاملا مشهود است، به گونه ای که طی چهار فصل سال، به راحتی می‌توان از فضاهای آن استفاده کرد. میریام گوتس همسر دکتر رهگشای در این خصوص می‌گوید : « اصالتا فرانسوی و وکیل دادگستری بوده و نزدیک به 36 سال است که ازدواج کرده و صاحب دو فرزند است که آنها اکنون برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفته اند و دخترش در فرانسه و پسرش نیز در مونترال کانادا مشغول به تحصیل است. تقر یبا 20 سال پیش و زمانی که فرزندان من کوچک بودند و پدر شوهرم نیز نزدیک به 90 سال داشت تصمیم گرفتیم حداقل برای دوره دبستان فرزندانم به اینجا سفر کنیم و پس از آن با توجه به اینکه در اینجا وضعیت خوبی داشتیم همینجا ماندگار شدیم. پدر شوهرم در این منطقه یک حالت کدخدایی داشت و در 13 سال پیش که فوت شد ما تصمیم گرفتیم تا درب این منزل بسته نشود؛ در واقع اینجا یادبودی از پدر شوهرم است و در ابتدا اصلا به فکر ایجاد موزه نبودیم. وقتی 20 سال پیش به ایران آمدم دیدم بچه‌ها حداقل در مقطع دبستان اطلاعات کمی از فرهنگ و تاریخ ایران دارند این بود که کاری کردیم که اینجا پایگاهی باشد تا آنها بتوانند از هر لحاظی با گذشته خود آشنا شوند. » یکی از قسمت های این سراموزه خانه عروسک محلی است که شامل ۳۴ ماکت خانه عروسکی است که از حدود ۱۵۰ عروسک دست ساز شناسنامه دار با لباس های محلی از جنس پارچه، چوب، کرک قالی، نخ و پنبه و سایر موادی که با محیط زیست سازگاری دارد تشکیل شده است. عروسک های محلی سراموزه معرف افراد حقیقی و شخصیت های نخستین مشاغل و حرفه منطقه بادرود است. این موزه دومین موزه عروسک‌های سنتی در استان اصفهان است و پیش از این کاشان نیز چنین موزه‌ای را افتتاح کرده بود. عروسک های این موزه با عروسک های کاشان با توجه به اینکه هر 2 در حاشیه کویری هستند تفاوت خاصی ندارد. این عروسک‌ها توسط بانوان منطقه ساخته شده که شامل شخصیت‌هایی مانند دلاک، ماما، گروه‌های شادمانی، حکیم‌باشی، قالی باف، کوزه‌گر و سایر حرفه‌هایی که در این منطقه کویری وجود داشته‌اند می‌شود . شایان ذکر است در این سراموزه فعالیت های پژوهشی و آموزشی چون برگزاری کلاس‌های خوش‌نویسی، نقاشی و طراحی با کمک اساتید محلی، انجام کارگاه‌های آموزش نجوم و آشنایی کودکان و نوجوانان با مبانی علم اخترشناسی و رصد اجرام به کمک تلکسکوپ و بازسازی اجرام اسمانی با توپ و خمیر بازی، شناخت و معرفی گیاهان دارویی و ادویه‌جات در چارچوب مدرسه‌ی سبز، آموزش طراحی و ساخت عروسک‌های بومی ننه نخودی برای نونهالان، آشنایی کودکان با خانواده‌ی نت موسیقی با کمک روش‌های نوین آموزشی برای کودکان، کارگاه‌های آشنایی و شناخت تمبر، نقشه، نسخه، خط و سکه با بهره‌گیری از دانش کارشناسان مجرب مجموعه‌دار و غیره انجام می‌گیرد. خانه و موزه رهگشای از اماکن زیبای تاریخی است که به کسانی که از بادرود و نطنز گذر می‌کنند توصیه می‌شود تا ساعاتی را برای بازدید از این خانه تاریخی کنار بگذارند.

خانه موزه عروسک و اسباب بازی

موزه عروسک و اسباب بازی در بافت تاریخی شهر کاشان و در خانه ای قدیمی متعلق به دوران قاجار قرار دارد که قدمت آن به بیش از 150 سال پیش باز می‌گردد.
این خانه تاریخی متعلق به جعفر علامه فیضی شاعر و روحانی اواخر دوره قاجار است که توسط مدیر موزه خریداری و پس از مرمت و آماده سازی به موزه اسباب بازی و عروسک تبدیل شد. بنای موزه عروسک و اسباب بازی، با نام خانه سهرابی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
موزه عروسک و اسباب بازی در زیرزمین دست کن این خانه تاریخی قرار دارد و با طی کردن پله ها و عبور از دالان، موزه را مشاهده خواهید کرد. بر دیوار های دالان نقاشی هایی از عجایب المخلوقات به چشم می‌خورد که فضای خاص این موزه را تداعی می‌کند.
این موزه توسط بخش خصوصی اداره می‌شود. عروسک ها و اسباب بازی ها توسط مدیریت موزه "امیر سهرابی" در نتیجه ی سال ها سفر و پژوهش در شهرها و روستاهای ایران، گردآوری شده است. قصه ی زندگی این عروسک ها توسط راهنمایان موزه برای بازدید کنندگان بیان می‌شود.
قدیمی‌ترین عروسک‌های خیمه ‌شب ‌بازی ایران با قدمت ۱۵۰ سال، عروسک‌های محلی ایران، نمونه‌هایی از عروسک‌های ملل دیگر، و اسباب‌ بازی‌هایی از حدود ۱۰۰ سال پیش در این موزه قابل مشاهده هستند.
بازدید از موزه عروسک و اسباب بازی کاشان علاوه بر اینکه شوق بازی و کودکی را بیدار می‌کند، شما را با تاریخ و فرهنگ اسباب بازی و عروسک های ایران و جهان آشنا می‌سازد.
در زمستان 1396، پس از انجام عملیات بازسازی، بخش اقامتی نیز به این موزه تاریخی اضافه شد و تحت عنوان اقامتگاه بوم گردی موزه عروسک و اسباب بازی فعالیت خود را آغاز کرد. اقامتگاه موزه عروسک و اسباب بازی دارای 7 باب اتاق است که حیاط مجموعه را احاطه کرده اند. سبک سنتی اتاق ها حفظ شده و فضای شاد و رنگانگی برای‌ آنها طراحی شده که در هماهنگی کامل با موضوع موزه است و حس کودکی را برای مهمانان به وجود می‌آورد.
فروشگاه اسباب بازی و عروسک های دست ساز، کارگاه ساخت عروسک و شربت خانه از دیگر بخش های این مجموعه هستند. در مدت زمانی که در موزه هستید فرصت بازی، تماشای نمایش (خیمه شب بازی) و تجربه ساخت عروسک و اسباب بازی برایتان پیش خواهد آمد.
قرارگیری خانه موزه عروسک و اسباب بازی کاشان در خیابان فاضل نراقی، موجب دسترسی آسان به امامزاده چهل دختران، خانه تاریخی طباطبائی ها، خانه بروجردی ها، قلعه جلالی و حصار سلجوقی می‌شود.

خانه مشروطه اصفهان

خانه مشروطه یا مشروطیت اصفهان، خانه ای است با معماری چشم نواز و متعلق به عصر قاجار که متعلق به رهبر سیاسی اصفهان در عصر مشروطه یعنی حاج آقا نورالله نجفی اصفهانی بوده است. یک‌صد سال پیش در این مکان علما، آزادی‌خواهان، رجال سیاسی ـ فرهنگی و مردم اصفهان گردهم می‌آمدند تا درباره مشروطیت و حکومت غیرمستبدانه و امور مدنی خود مشورت و تفکر نمایند.
علاوه بر این مسائل، اتفاقات تاریخی مهمی در این محل روی داده است که قسمتی از فرهنگ و تاریخ شهر اصفهان و در حقیقت ریشه برخی از تحولات زندگی امروز ما را می‌توان در آن دید. علاوه بر تاریخ یک‌صد سال اخیر و وقایع مربوط به دوران مشروطه و جنگ اول جهانی و اوایل سلطنت رضاشاه پهلوی، این خانه، محل زندگی و متعلق به آیت‌الله حاج آقا نورالله نجفی اصفهانی است که رئیس علما و آزادی‌خواهان اصفهان و بختیاری در آن دوره بوده است. این خانه در تاریخ خود، شاهد شکل گیری و برپایی مبارزات مختلف مردم و علما با حاکمان، ظالمان و ستمگران زمانه به رهبری بزرگ مردانی چون او بوده است.
در واقع خانه مشروطیت اصفهان موزه ‌ای است در شهر اصفهان، به همین مناسبت، به منظور آشنایی بیشتر علاقه مندان با تاریخ و تحولات سیاسی اجتماعی ایران و بالاخص شهر اصفهان در عصر مشروطه و یادآوری خاطرات غرورآفرین و تجربه اندوزی از گذشته، مجموعه ای گرانبها از تصاویر و اسناد تاریخی در معرض دید عموم بازدید کنندگان قرار گرفته است.
از دیگر جاذبه های این خانه می‌توان به معماری تاریخی، زیبا و چشم‌نواز آن اشاره کرد. این خانه از دو شاه‌نشین در جبهه شمالی و جنوبی، دو حیاط اندرونی و بیرونی و نیز دوازده اتاق تشکیل شده است، که یاد‌آور نحوه ی زندگی و آداب و رسوم نیاکان ما است. اتاق هفت دری که به حق می‌توان از آن به عنوان یکی از زیباترین اتاق های ایرانی نام برد از دو طرف دارای شیشه کاری است. این شیشه کاری ها بر روی هفت لنگه در که به آن اُرُسی گفته می‌شده قرار گرفته اند که در زمان تابش نور آفتاب محیطی بسیار زیبا را در این اتاق بوجود می‌آورند.
تالار به تزئینات گچبری و نقاشی های شیر و شکر مزین است. نقاشی ها به شیوه شیر و شکر، گچبری، بخاری گچبری شده، ارسی با شیشه های رنگی از تزئینات به کار رفته در این بنا است که یاد‌آور طرز زندگی و آداب و رسوم نیاکان ما می‌‌باشد.
خانه مشروطیت اصفهان در سال 1384 با شماره ثبت 13009 در آثار ملی ایران ثبت شد.

خانه تاریخی زند (موزه مردم شناسی)

خانه تاریخی حاج علی خان زند و حاج قلی خان زند (دو برادر) با قدمتی مربوط به دوره قاجاریه در محله چهارمردان قم واقع شده است. این دو خانه در سال 1380 توسط سازمان میراث فرهنگی مورد بازسازی و مرمت قرار گرفتند و به یکدیگر مرتبط شدند. خانه زند تا مدتی بخشی از اداره سازمان میراث فرهنگی بود اما درحال حاضر به موزه مردم شناسی تغییر کاربری داده است .
این موزه تنها موزه مردم شناسی قم است که به سبک زندگی مردم در دوره های گذشته از جمله قاجار می‌پردازد و مجموعه ‌ای از اسباب، اشیا و لوازم زندگی، ابزار کار، لوازم کشاورزی و صنعتی، پوشاک و شیوه چینش اشیا در منازل قدیمی قم دراین موزه به نمایش درآمده است.
همچنین تصاویری از قم قدیم و آثاری از جمله سفال‌ های سلجوقی متعلق به 800 سال قبل، «منبر» مربوط به 600 سال قبل از روستای وشنوه، درب های تاریخی، ظروف تزیینی، تپانچه، مرکب و دوات مربوط به دوره قاجار در این موزه موجود است.
قدیمی ترین وسایل در این نمایشگاه عبارت از پیکره ای به شکل گاو از جنس خمیر شیشه مربوط به قرن پنجم و ششم هجری و تبرهایی از جنس برنز مربوط به هزاره اول و دوم پیش از میلاد هستند.
این بنا با توجه به شرایط کویری ساخته شده است مانند طراحی بادگیرها برای تنظیم دما در طول فصول مختلف سال. مصالح به کار رفته برای ساخت این بنا شامل سنگ، خشت، چوب، آجر و گچ است که شاخصه معماری عصر قاجار است .
ورودی بنا شامل سر درکوتاه با نمای روکار آجری و بندکشی است که در قسمت پیشانی، اشکال هندسی و تزیینات نازک کاری دارد و از طریق دالانی درجبهه جنوبی به حیاط مرکزی ( میانسرا) ارتباط می‌یابد.
موزه تاریخی زند شامل دو حیاط است که مربوط به خانه برادران زند است و قدمت آن به 130 سال قبل یعنی اواخر دوره قاجار باز می‌گردد. خانه زند 600 مترمربع مساحت دارد و دارای 14 اتاق، 36 درب و پنجره چوبی از جنس گردو و ون و 14 ستون سنگی است.
این عمارت شامل سه بخش است که شاه نشین تابستانی با بادگیر منفرد که به زیرزمین راه دارد و درجبهه شرقی واقع است، شاه نشین زمستانی که فضای بیشتری را در بر می‌گیرد و در جبهه شمال واقع شده و بخش سوم، مخصوص خدمه که در جبهه غربی جای دارد.
از دیگر ویژگی های خاص و منحصر به فرد این ساختمان وجود ستون هایی است که هیچکدام از نظر طرح با دیگری یکی نیست. این ایده در حاشیه کویر ویژه این شهر و این خانه است که احتمالا معمار و سازنده این بنا خواسته هنر خود را به رخ دیگر معماران بکشد.
منبع : irna.ir - jamejamonline.ir

موزه صنایع دستی گرگان

خانه امیر لطیفی یا موزه صنایع دستی گرگان در بافت قدیم گرگان، خیابان امام خمینی جنب مسجدجامع و بازارچه سنتی نعلبندان قرار گرفته است. این بنا به مساحت ۹۵۶ متر مربع بنایی است دو طبقه که در اواخر دوره قاجار توسط مرحوم مهدی خان ملک به عنوان منزل مسکونی ساخته شده بود و دارای دوبخش هسته اصلی بنا و بخشهای خدماتی است. موزه صنایع دستی گرگان به عنوان اولین موزه صنایع دستی استان گلستان درخانه امیرلطیفی واقع شده است. این موزه تلاش می‌کند تا علاوه بر آشنا نمودن مردم با صنایع دستی منطقه پیام های آموزشی و فرهنگی تاثیر گذاری را در جامعه گسترش دهد و سبب رونق و احیای مجدد آنها در میان علاقه مندان گردد. رعایت تناسبات، اصل قرینگی، استفاده از مصالح همگون با اقلیم آب و هوایی که بنا در آن قرار گرفته است از ویژگیهای معماری این خانه است.

مجتمع باغ امیر

عمارت باغ امیر سمنان، یکی از بناهای زیبا و دیدنی شهر سمنان است که قدمت آن به اواخر حکومت قاجاریه بر می‌گردد. این عمارت بین سالهای 1275 تا 1285 توسط استاد معمار باشی و به دستور و هزینه صاحب بناحاج میرزا آقا فامیلی احداث شده است. علت نام گذاری بنا به عمارت باغ امیر، همجواری آن با باغ بزرگ امیر اعظم بوده است. امیر اعظم مشهور ترین حاکم ایالت قومس (استان سمنان فعلی) بوده است که در سال 1295 هـ. ش، به ضرب گلوله کشته شد.عمارت و باغ امیرکه به تبعیت از معماری صفوی ساخته شده است در متراژی به وسعت سه هزار متر مربع قرار دارد، که دارای دو باغ و دو منزل مسکونی بوده است.بخش های خانه امیر سمنان شامل بخش‌های چاپ، رادیو، تلفن و مخابرات، آب، اتاق نشیمن، اسناد، سینما و عکس، موسیقی، مطبخ و … است. مجتمع تاریخی، فرهنگی، گردشگری باغ امیر به دو فاز تقسیم می‌شود: فاز اول آن موزه است که شامل بخش های چاپ، رادیو، تلفن و مخابرات، اسناد، موسیقی، عکس و سینما بوده که در تاریخ 27 /12/ 94 با حضور مسئولین شهر به بهره برداری رسیده است و فاز دوم آن سفره خانه سنتی است که در آینده نزدیک به بهره برداری خواهد رسید.

موزه و خانه مشروطه تبریز

خانه مشروطه که معروف ‌ترین و پرافتخارترین خانه تاریخی شهر تبریز است در اوج انقلاب مشروطه محل تصمیم ‌گیری ‌های سرنوشت ساز سران مشروطه بوده است.
این بنا به سبک معماری دوره قاجار ساخته شده و ملک شخصی حاج مهدی کوزه ‌کنانی بوده‌ است که در حدود تاریخ ۱۲۴۷ هجری خورشیدی (۱۸۶۸ میلادی) توسط حاج ولی معمار تبریزی ساخته شده است. بنای خانه مشروطه با ۱۳۰۰ متر مربع مساحت، در دو طبقه ساخته شده‌ است. از ویژگی‌های منحصر به فرد خانه مشروطه می‌توان به پنجره‌های ارسی، درب‌های منب‌کاری‌شده، غلام‌گردش، کلاه‌ فرهنگی و نورگیر اشاره کرد. حیاط زیبا، درختان و حوضخانه سرسرا مجموعه ای زیبا را فراهم آورده است. نورگیر سرسرا بر روی چهار ستون بلند با سر ستون های گچبری استوار شده، داخل آن با آئینه و شیشه‌های رنگی به طرز جالب توجهی زینت یافته است.
موزه مشروطه نیز پس از ایجاد تغییراتی در تالارها و اتاق ‌های خانه مشروطه و به نمایش درآوردن اسناد تاریخی مربوط به انقلاب مشروطه در سال ۱۳۷۵ خورشیدی تأسیس شده ‌است.
از مهم‌ترین آثار تاریخی این موزه می‌توان به سلاح کمری ستارخان، فرش مشروطه، وسایل شخصی سران مشروطه و دیگر مدارک مرتبط با انقلاب مشروطه اشاره کرد. همچنین تندیس هایی از شخصیت ها و مجاهدین صدر مشروطیت همچون ستارخان، باقرخان، میرزا مهدی کوزه کنانی، حسن خان باغبان، علی مسیو، شهید ثقةالاسلام، جهانگیرخان صور اسرافیل، میرزا ابراهیم آقا صبا، میرزا اسماعیل نوبری و … به نمایش گذاشته شده است و عکس‌هایی از مظفرالدین شاه، محمدعلی شاه و دسته‌ های مخالف مشروطه، دستگاه چاپ ژلاتینی (پلی کپی دستی) جهت تکثیر شب نامه‌های دوره مشروطه، تصویر اسناد تاریخی مربوط به انقلاب مشروطیت و فرمان مشروطیت را نیز می‌توان در همین خانه دید.

موزه سنجش ( خانه سلماسی )

موزه سنجش تبریز در فضای خانه سلماسی که بنایی قاجاری است در سال 1381 تاسیس شده ‌است. در موزه سنجش انواع ابزار توزین مانند ترازوهای زرگری، قپان‌های بزرگ میادین بار، سنگ‌وزنه‌ها، پیمانه‌های نفتی، وسایل مربوط به علم نجوم مانند اسطرلاب، ابزارهای سنجش مربوط به علم هواشناسی، قطب‌نماها و ساعت‌های مربوط به سده‌های گذشته به نمایش گذاشته شده ‌اند. همچنین یک تنه درخت 5 میلیون ساله متعلق به دوره پلیوسن از دوران زمین ‌شناسی نوزیستی نیز در این موزه نگهداری می‌‌شود.
این بنا و موزه سنجش در آثار ملی کشور به شماره 1862 ثبت شده است. این ساختمان در سه ضلع حیاط (عرصه 650 متر مربع) در دو طبقه با زیربنای 875 مترمربع بنا گردیده است.

خانه و موزه شهریار

موزه استاد شهریار تبریز یکی از موزه‌های شهر تبریز است که در محله مقصودیه یکی از محلات قدیمی تبریز خیابان ارتش‌ جنوبی کوچه شهریار قرار دارد. ساختمان موزه شهریار قبلا محل زندگی محمدحسین شهریار شاعر معاصر ایران بوده ‌است. این خانه با قدمت دوره پهلوی دوم (1347) در سال ۱۳۶۷ و بعد از درگذشت استاد، از سوی شهرداری تبریز خریداری شده و هم اکنون زیر نظر این نهاد اداره می‌‌شود. منزل استاد شهریار در زیربنایی بالغ بر ۲۵۰ متر و مساحتی حدود ۲۴۱ متر در ۲ طبقه ساخته شده ‌است.
استاد محمد حسین بهجت تبریزی، متخلص به شهریار شاعر توانای فارسی و ترکی و خالق منظومه‌های جاویدی چون حیدربابایه سلام، خان ننه‌، سهندیه و نیز اشعاری عارفانه و ازلی چون شعر علی ای همای رحمت است. امروز درهای این خانه محقر؛ اما سرشار از یادها و خاطره‌های ماندگار به روی گردشگران، میهمانان و مسافران داخلی و خارجی ورودی به تبریز در طول ایام سال و نیز شهروندان تبریزی و علاقمندان به تاریخ، فرهنگ و ادبیات این مرز و بوم گشوده است.
وی در روزهای آخر عمر به‌ دلیل بیماری در بیمارستان مهر تهران بستری شد و پس از مرگ در ۲۷ شهریور ۱۳۶۷ بنا به وصیت خود در مقبرة ‌الشعرای تبریز مدفون گشت.
بیش از ۵۰۰ قطعه از آثار و نیز وسایل شخصی شهریار شامل کتاب، دستخط و انواع یادبودها و هدایای داخلی و خارجی به همراه لوازم زندگی این شاعر تبریزی در موزه به نمایش گذاشته شده ‌است.

عمارت دهدشتی

عمارت دهدشتی یا عمارت روغنی بوشهر در شهر بوشهر خیابان انقلاب پشت بانک مسکن شعبه مرکزی است و از لحاظ واقع شدن در بافت قدیم، در چهار محل، محله دهدشتی است.
این اثر یکی از آثار تاریخی و از نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است.
ساختمان دارای چند ارسی زیبا با گره چینی و شیشه های رنگی است.
عمارت دهدشتی کاربری تجاری، مسکونی داشته است و هم اکنون این عمارت به مرکز تحقیقات و موزه معماری تبدیل شده است.
بنا از سال 77 توسط میراث فرهنگی بوشهر مرمت شده است. عمارت دهدشتی از ویژگی‌های معماری سنتی بوشهر برخوردار است از جمله اینکه پس از باز شدن در و دروازه ورودی خانه و قلعه، دیواری برای جلوگیری از دید مستقیم و جدا کردن اندرونی با بیرونی ساخته می‌شده است یا پرده‌ای ضخیم یا گلیمی، کار این دیوار را انجام می‌داده است.
سکوی کنار در ورودی از دیگر خصوصیات معماری بناهای این منطقه است که همچون سایر عناصر با کارکردی خاصی تعریف و ساخته شده است.
این سکو با این هدف مورد استفاده قرار می‌گرفت که مهمان می‌توانست در انتظار باز شدن در نشسته و رفع خستگی کند.

موزه مردم شناسی (عمارت طاهری) بوشهر

بنای موزه مردم شناسی معروف به عمارت طاهری که قبل از آن به عمارت بلدیه شهرت داشته در دوره قاجاریه محل سکونت آقای سیادت اولین شهردار یا رئیس بلدیه بندر بوشهر بوده است.بنای عمارت طاهری یا موزه مردم شناسی استان بوشهر در جداره ساحلی محله بهبهانی بافت تاریخی فرهنگی بندر بوشهر قرار گرفته و چشم اندازی زیبا به خلیج فارس دارد و در نوع خود جلوه های هنر معماری سنتی بوشهر را به نمایش می‌گذارد.
این موزه از بخش های مختلفی تشکیل شده است. در طبقه اول راهروی ورودی،نقشه های هوایی بندر بوشهر،ماکت بافت تاریخی فرهنگی(چهار محل) تابلوهای تصاویر آثار تاریخی طبیعی،اتاق آب،اتاق مطبخ یا آشپزخانه،اتاق حنابندان در طبقه اول در حیاط،ابزار آلات کشاورزی و ماکت شناور سنتی یا لنج قرار دارد.در طبقه دوم بنا چند نمونه از مشاغل مربوط به بازار قدیم بوشهر (آهنگری،خیاطی و حجره فروشی صنایه دستی حصیری اتاق اشیا زینی و لوازم منزل در دوره قاجاریه،اتاق نشیمن بوشهری و اتاق موسیقی سنتی و آئینی بوشهر ساخته شده است.در راهرو و بالکن طبقه دوم نمونه هایی از آبزیان خلیج فارس و صنایع دستی دریایی به نمایش گذاشته شده است.

موزه قاجار

خانه گروسی یا موزه قاجار یکی از موزه‌ های شهر تبریز است این موزه در محل خانه امیرنظام گروسی و در محله ششگلان جنب بیمارستان کودکان، پشت مدرسه شیخ عطار قرار گرفته ‌است. موزه قاجار در سال ۱۳۸۵ خورشیدی پس از مرمت و بازسازی بطور رسمی راه‌ اندازی شد. خانه گروسی در دوره ناصرالدین شاه و در زمان پیشکاری امیر نظام گروسی (سیاستمدار، دیپلمات، ادیب و خوشنویس دوره قاجار) و توسط وی ساخته شده ‌است. این بنا در سال ۱۳۷۰ توسط سازمان میراث فرهنگی خریداری شده و با شماره ۱۷۴۹ در فهرست آثار ملی کشور ثبت گردید.
عمارت امیرنظام در زمینی به مساحت 3000 متر مربع، در 2 طبقه و با زیر بنای 1500 متر مربع ساخته شده است. ساختمان مشتمل بر 2 حیاط اندرونی و بیرونی بوده که باغچه‌ها و حوض ها، زیبایی آن را دو چندان کرده است. ۱۶ ستون با سرستون های زیبا ایوان سراسری را نگه داشته ‌اند. در طبقه بالا پنجره‌های مشبک ارسی با شیشه ‌های رنگی، گچبری‌ های نمای شمالی و جنوبی، و همچنین آینه کاری ها و گچبری های تالارهای داخلی وطنبی ‌ها به زیبایی مجموعه می‌ افزایند و در زیرزمین حوضخانه وسیعی وجود دارد که یکی از زیباترین قسمت های بنا است. ستون های استوار حوضخانه و آجرکاری سقف آن نیز بسیار چشمگیر است.

خانه مردم شناسی بومیان کیش

خانه مردم شناسی بومیان کیش در یک بنا با قدمت 200 سال در قدیمی ترین محله جزیره کیش (سفین قدیم) قرارد دارد. این خانه در زمینی به مساحت یک هزار و 200 مترمربع حدود 200 سال پیش بنا شده و دارای 15 اتاق و دو حیاط مجلسی و حیاط خانوادگی بوده و از سبک معماری کاملا بومی برخوردار است .
این خانه به منظور معرفی تاریخ، فرهنگ، آداب و رسوم، معیشت و صنایع دستی منحصر به فرد بومیان کیش، با هدف اشتغالزایی برای بومیان محله و تحقق توسعه گردشگری پایدار برای جزیره کیش به خانه مردم شناسی بومیان کیش تبدیل شد. این خانه نمادی از اصالت مهمان نوازی مردمان کیش است. صاحب اصلی خانه مرحوم حاج عبدالله بن شاهین شخصیت معروف و محبوب کیش در 80 سال گذشته، تاجر مروارید و صاحب یکی از بزرگترین لنج های بادبانی آن زمان بود که به حرفه نجاری و گلافی ( لنج سازی ) نیز مهارت داشت و این منزل از سه نسل قبل از خود به ارث برده بود.
به منظور معرفی تاریخ، فرهنگ، آداب و رسوم، معیشت و صنایع دستی منحصر به فرد بومیان کیش، این منزل پس از موافقت صاحب آن و اخذ مجوز لازم از سازمان منطقه آزاد کیش در فروردین 1393 با هدف اشتغالزایی برای بومیان محله و تحقق توسعه گردشگری پایدار برای جزیره کیش به خانه مردم شناسی بومیان کیش تبدیل گردید و تمامی اتاق ها و فضاها با حفظ معماری سنتی و با استفاده از مصالح بومی بازسازی و سبک زندگی بومیان کیش در 80 سال پیش بازسازی شد. خانه مردم شناسی برای بومیان نسل گذشته کیش بویژه اهالی سفین قدیم منزلت و جایگاه ویژه ای دارد زیرا اغلب آنها مکتب خانه و فراگیری قرآن را در آن گذرانده و در واقع این خانه حکم مدرسه محله سفین را در گذشته داشته است. در این خانه بصورت زنده شیوه معیشت و کار بومیان کیش در دوران قدیم به گردشگران معرفی می‌شود. همینطور تعداد زیادی از ابزار و وسایل قدیمی پخت و پز، صید مروارید، ماهیگیری، مکان نگهداری خرما و تهیه شیره خرما بصورت سنتی، دو حلقه چاه آب برای تامین آب شرب ساکنان در معرض دید عموم قرار گرفته است. این خانه دارای دو حیاط است. حیاط مجلسی آن مخصوص مهمان ها و مرد نامحرم به ویژه غریبه هاست و این حیاط از یک در اختصاصی و یک اتاق تابستانی ( مجلس ) و یک اتاق زمستانی و تعدادی انبار و یک حلقه چاه برخوردار است. حیاط دیگر این خانه حیاط خانه است که مخصوص خانواده است و مردان غریبه و نامحرم حق ورود به آن نداشتند، اتاق خواب های زمستانه و تابستانه، آشپزخانه, مکتب خانه، اتاق مهمان زنان، انبار خرما، انبار علوفه و محل نگهداری گاو و گوسفند و یک حلقه چاه در این حیاط قرار دارند، این حیاط دارای درب ورودی مخصوص خانواده است. این خانه دارای 15 اتاق است که شامل اتاق مهمان مردان، اتاق زمستانی، انبار خرما و محل استحصال شیره خرما، اتاق تابستانی، آشپزخانه، اتاق خواب، اتاق مهمان زنان، مکتب خانه، حجله و ... می‌شود.

باغ موزه نظری

باغ موزه نظری یک موزهٔ مردم‌شناسی در همدان است که گردشگران می‌توانند فرهنگ و آداب و سنن مردم همدان را در یک نگاه به نظاره بنشینند و با مردمان این خطه از کشور آشنا شوند.
این موزه در سال 1388 خورشیدی به همت اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان همدان تاسیس شده است که گامی موثر در شناسایی آداب و رسوم ساکنین استان همدان بوده و جای تقدیر دارد.
عمارت باغ نظری در میدان دانشگاه و خیابان عارف قزوینی همدان واقع شده که در محوطه این باغ ساختمانی زیبا و مجلل مربوط به اواخر دوره قاجاریه احداث شده است.

موزه گنجینه رشت

ساختمان موزه رشت یا همان موزه گنجینه رشت بنایی است با قدمتی 70 ساله که در زیر زمینی به وسعت 700 متر مربع و با زیر بنای 560 متر مربع درسبزه میدان خیابان طالقانی (بیستون) رشت واقع شده است. موزه رشت در گذشته به میرزا حسین خان کسمایی یکی از یاران میرزا کوچک خان جنگلی تعلق داشت او آزادیخواه، شاعر و روزنامه نگار معروف و از رجال دوره مشروطیت و نهضت جنگل بود و در سال 1349 هجری شمسی وزارت فرهنگ و هنر آن را خریداری نمود. پس از تعمیرات لازم برای نخستین بار توسط کارشناسان مرکز مردم شناسی ایران به موزه تبدیل شد و بعد از پیروز انقلاب اسلامی تا سال 1376 با نام موزه شهر زیر نظر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اداره می‌شد. با تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور این ساختمان در اختیار مدیریت برنامه ریزی موزه ها و نمایشگاه ها قرار گرفت و پس از مرمت اساسی در تاریخ دهم مهر ماه 1367 بازگشایی شد. این موزه از دو بخش مردم شناسی و باستان شناسی تشکیل شده است.

خانه میرزا کوچک خان جنگلی

خانه میرزا کوچک خان جنگلی به واقع زادگاه یونس استادسرایی معروف به میرزا کوچک خان از مبارزان انقلاب مشروطه و رهبر جنبش جنگل است که در استاد سرا، خیابان سهیل دبیری، جنب دفتراسناد رسمی واقع شده است. میرزا کوچک خان جنگلی در خانه ای متولد شد که اکنون به یکی از جاذبه های گردشگری مهم استان گیلان و خانه یکی از بزرگترین مشاهیر ایران تبدیل شده است.
میرزا کوچک خان فرزند میرزا بزرگ در سال ۱۲۵۷ (ه. ش) در این سرا واقع در استادسرای رشت به دنیا آمد. این بنا که در حال تخریب بود از سال 1380 در اختیار شهرداری رشت قرار گرفت و بازسازی بنای فعلی از سال 1381 به سبک معماری بومی آغاز شد. مساحت این بنا 300 مترمربع، شامل دو طبقه که هر طبقه چهار اتاق و ایوان و دو پلکان در دو طرف خانه برای ورود به ایوان و اتاق‌ های بالا است. طبقه پایین نمایشگاهی دائمی از کتب مربوط به تاریخ گیلان و نهضت جنگل را در خود جای داده و طبقه بالا محل زندگی خانواده استادسرایی بوده که مانند آنچه در قدیم وجود داشته بازسازی شده است. در گوشه و کنار خانه هم روی دیوارها عکس‌ ها و اسنادی از دوران مبارزات نهضت جنگل نصب گردیده است.

خانه لاری ها (موزه اسناد و مدارک)

شهر یزد را به واسطه ی عمارت های تاریخی و باد گیرهایش می‌شناسند که در گوشه گوشه ی این شهر قد بر افراشته اند، یکی از این آثار ارزشمند خانه لاری ها است.
ساخت این بنای با ارزش به زمان قاجار و سال 1286 هجری قمری باز می‌گردد و قدمتی 150 ساله دارد. مالک آن یکی از تجار برجسته‌ی لاری در شهر یزد به نام حاج محمد ابراهیم لاری و بنیان گذارش حاج غلامحسین ملازینل بوده است. لاریها 270 سال، پیش از این به منظور تجارت از فارس به شهر یزد آمدند و در جای جای شهر ساکن شدند.
برای مدتی در گذشته این خانه خانقاه نعمت اللهی ( محل زندگی دراویش مسلک نعمت اللهی ) بوده است. تا اواخر دوران حکومت رضا شاه به عنوان یکی از خانه‌های اعیان و اشراف دوران خود مورد توجه خاص و عام بود اما به علت موروثی شدن به متروکه ای تبدیل گردید و خسارات و آسیب های جدی به آن وارد آمد. در سال 1363 این بنای تاریخی توسط میراث فرهنگی یزد از صاحبش که در آن زمان آقای علی یزدی‌نژاد بود خریداری و مرمت شد و به عنوان محل اداره میراث مورد استفاده قرار گرفت.
ساختمان خان لاری ها با توجه به سبک کّلی منازل اعیانی دور خود ساخته شده؛ یعنی خانه ای است با دو قسمت اندرونی و بیرونی – حیاط در مرکز و قسمت های اعیان نشین به صورت چهار فصل در پیرامون حیاط. از قسمت شمالی به عنوان زمستانه و از قسمت جنوبی به عنوان تابستانه استفاده می‌شد که شامل تالار و بادگیر است. از ضلع شرقی که شامل اتاق آیینه مطبخ سرداب و سایر فضاهاست به عنوان پاییزه و از ضلع غربی به عنوان بهار خواب استفاده می‌شد.
درها، پنجره‌ها، ارسی‌ها و اتاقهای آئینه کاری و نقاشی شده آن یکی از نمونه‌های زیبا و عالی خانه‌های اعیانی قرن سیزدهم به شمار می‌آید.
امروزه این بنا موزه ی اسناد و مدارک را در خود جای داده است. سازمان اسناد و کتابخانه ملی، مالک فعلی اثر است .
این اثر در تاریخ 24 بهمن 1375 با شمارهٔ ثبت 1837 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

موزه مادام توسو (خانه زینت الملک)

موزه معروف به مادام توسو شیراز در خانه زیبای زینت الملک قوام دایر است.اگر برای سفر و تفریح عازم عمارت اعیانی زینت الملک قوام بشوید و پا در زیرزمین این خانه بگذارید، با صحنه عجیبی روبرو خواهید شد. «زینت الملک» خانم صاحبخانه، در کنار جمعی از مشاهیر ایران به استقبال شما ایستاده اند، در واقع این مجسمه‌های مومی‌توسط بنیاد فارس شناسی شیراز ساخته شده اند و شما فرصت این را دارید که چهره خیلی از مشاهیر شیراز را از نزدیک ببینید.