جاذبه های گردشگری

کوه صفه

مجموعه ارتفاعات کوه صفه با بلندترین نقطه ارتفاع 2257 متر در جنوب غربی اصفهان واقع است. این کوه از شمال به جاده کمربندی از غرب به کوههای تخت رستم و دره خان از شرق به شهرک ها و مجتمع های مسکونی و از جنوب به اراضی باز و خط آهن منتهی می‌شود.کوه صفه و طبیعت اطراف آن امروزه به پارک کوهستانی صفه تبدیل شده و مراکز گردشگری و تفریحی متعددی در آن ساخته شده است.
کوه صفه به عنوان یک نشانه بزرگ شهري عمل مي‌کند که از يک طرف، از تمام نقاط شهر قابل مشاهده است و از طرف ديگر بهترين امکان را براي تماشاي چشم انداز زيبا و رنگارنگ کل شهر اصفهان در اختيار مي‌گذارد.
کوهستان صفه به دليل نزديکي به شهر اصفهان و برخورداري از ارتفاع مناسب و تنوع پستي و بلنديهاي آن امکانات بسيار خوبي براي فعاليتهاي ورزشي تفريحي مثل پياده‌روي، تپه نوردي، کوهنوردي و سنگ‌نوردي فراهم آورده است. به ويژه در دوره اخير به دليل توسعه شهرنشيني جديد و رشد نيازهاي ورزشي و تفرجي، عملکرد ورزشي کوهستان صفه به نحو وسيعي افزايش پيدا کرده است.
کوه صفه یک کوه خانوادگی محسوب نمی‌شود و در دسته کوه‌های فنی قرار دارد. هرساله حوادث بسیاری در کوه صفه اتفاق می‌افتد. کوه صفه یک کوه خانوادگی نیست و نمی‌توان بدون لباس های مناسب و تجهیزات و آموزش با امنیت از آن صعود کرد. میله ها و طناب های موجود برای ایمن سازی مناسب وکافی نیستند و به موارد فنی توجه نشده است. از جمله سقوط سنگ ریزه ها بر سر افراد و ...
يکي از ويژگي هاي مهم کوهستان صفه وجود صخره‌هاي عظيم و بلند در نقاط مختلف آن است که از نظر کوهنوردي تخصصي و آموزش سنگ نوردي، امکان بسيار خوبي براي گسترش ورزش کوهنوردي در منطقه اصفهان به وجود آورده است. در سال هاي اخير با تبديل کافه خاچيک به پناهگاه و پايگاه کوهنوردي و اصلاح مسيرهاي دشوار، خدمات مربوط به فعاليت هاي کوهنوردي بهبود نسبي پيدا کرده است.
در دامنه کوه صفه چشمه‌ای به نام چشمه درویش (خاچیک) و 200 متر بالاتر از آن چشمه گل زرد قرار دارد. کوه صفه از محل چشمه درویش که سنگ کوه از خاک جدا شده و دامنه کوه محسوب می‌شود، در سمت غرب به فضای سنگی مسطحی (سکو مانند) منتهی می‌گردد و کوه به همین جهت «صفه» نامیده می‌شود. در گذشته در این محل چهارطاقی‌هایی ساخته شده بود و در حوالی آن سنگاب‌ بزرگی نیز بود که آب سرد آن از برفاب‌های قله تأمین می‌شد.
تنگهٔ گردنه باد نیز از جاذبه‌های طبیعی این منطقه است. این تنگه که در امتداد هزار دره در جنوب کوه صفه واقع شده است موقعیت جغرافیای ان به شکلی است که جریان های باد های شرقی - غربی اصفهان در این نقطه متمرکز شده و شدت بیشتری پیدا کرده است به طوری که در تمام فصول سال به ویژه پائیز و بهار باد با شدت زیادی در این منطقه می‌وزد، به همین دلیل این نقطه به گردنه باد مشهور شده است.
کوه صفه در ادوار گذشته، اهمیت و کاربردهای نظامی داشته است. یکی از آثار مهم به جا مانده قلعه شاهدژ است. این قلعه بر فراز کوه صفه قرار دارد و یک قلعه نظامی است که در روزگار ساسانیان برای حفاظت از شهر اصفهان ساخته شد. این قلعه در زمان سلجوقیان با ورود یکی از طرفداران حسن صباح به‌نام عبدالملک عطاش و نفوذ و دعوت مخفیانه وی، تبدیل به یکی از قلعه‌های اسماعیلیون شد. اما این روزها حضور دکل‌های مخابراتی، آرامش و زیبایی را از قلعه شاه دژ ربوده و عرصه‌ی منظری آن را که تصاویر چشم‌نوازی برای گردشگران داخلی و خارجی فراهم می‌کند، مخدوش کرده است.

پارک کوهستانی صفه

پارک کوهستانی صفه یکی از جاذبه های گردشگری و تفریحی حائز اهمیت اصفهان است که در جنوب شهر اصفهان قرار دارد و کوه صفه، دامنه و طبیعت اطراف این کوه را شامل می‌شود. مراکز گردشگری و تفریحی متعددی در این پارک کوهستانی ایجاد شده است.
فضای سبز کوه صفه که در حال حاضر عرصه ای به مساحت 100 هکتار را تبدیل به منظره ای سبز کرده است در قسمت های دامنه کوه قرار دارد و به عنوان پارک کوهستانی و بخش هایی از آن شکل پارک جنگلی دارد روزانه پذیرای جمع کثیری از طبیعت دوستان و گردشگران است .
وجود امکانات فضای سبز متنوع، برکه‌های آب و آب نماها، وجود فضاهای باز برای اطراق و آشپزی، وجود امکانات مختلف برای بازی های جمعی و پیاده‌روی، گشت و تماشا باعث شده این مکان تبدیل به یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌های گردشگری اصفهان شود مخصوصا صبح روزهای جمعه میزبان خیل عظیمی از دوستداران طبیعت بخصوص جوانان است .
کوه صفه با دارا بودن ارتفاع ۲۲۴۱ متر و موقعيت استقرار چسبيده به شهر و اشراف کامل آن به رودخانه و جلگه سرسبز زاينده‌رود و پيکره شهر اصفهان داراي شرايط استثنايي و منحصر به فردي است که از نظر چشم انداز شهري، طراحي محيطي و توسعه گردشگري اهميت دارد. کوه صفه به عنوان يک نشانه بزرگ شهري عمل مي‌کند که از يک طرف، از تمام نقاط شهر قابل مشاهده است و از طرف ديگر بهترين امکان را براي تماشاي چشم انداز زيبا و رنگارنگ کل شهر اصفهان در اختيار مي‌گذارد.
چشمه درويش ( خاچيک)، چشمه چاه درويش و گردنه باد از جاذبه های طبیعی کوه صفه است. همچنین در ادوار گذشته این کوه کاربرد نظامی داشته و آثار و بقایای استحکامات دفاعی و نظامی در آن به چشم می‌خورد. از مهم ترین آثار تاریخی که بر فراز کوه صفه قرار دارد، قلعه شاهدژ است که قدمتی مربوط به دوره ساسانیان دارد و قابلیت تبدیل شدن به سایت موزه را داراست.
از جمله مراکز گردشگری و تفریحی پارک کوهستانی صفه عبارت اند از : تله کابین صفه، سالن بولینگ با 10 خط بازی، پارک وحش صفه، پارک بادی، شهر بازی. همچنین چند رستوران در این پارک کوهستانی در حال فعالیت هستند.
اطلاعات بیشتر درباره کوه صفه و مراکز تفریحی بوستان صفه را می‌توانید در سایت مهنواز مشاهده کنید.

قلعه ملک بهمن

قلعه ملک بهمن یا شاهاندشت از قلعه‌های عظیم البرز و ایران است که در جاده هراز بخش لاریجان شهرستان آمل و مشرف به روستای شاهاندشت در ۷۵ کیلومتری جنوب آمل قرار دارد.این قلعه متعلق به حکام پادوسبانیان است که بر رویان، نور، کجور و رستمدار حکومت می‌کردند. بنای قلعه بر روی صخره‌ای حدود۲۲۰متر بالاتر از سطح اراضی شاهاندشت از لاشه سنگ‌های بزرگ و کوچک و ملات گچ و ساروج ساخته شده که به صورت طبقه طبقه و شامل اتاق‌ها و قسمت‌های مختلف ساختمانی است.این قلعه به دستور شاه عباس صفوی در ۱۰۰۵ فتح شد.
این قلعه از سنگ و نوعی ساروج که مخلوطی از شیر و تخم مرغ و نوعی خاک است ساخته شده و استحکام زیادی دارد به طوریکه دربرابر زلزله‌های قوی که در منطقه زلزله‌خیز لاریجان بارها خانه‌ها را ویران کرده و حتی با‌خاک یکسان کرده، مقاومت کرده است.از نظر مهندسی، طراحی بسیار جالبی دارد، هیچ راه ورودی از اطراف قلعه وجود نداشته و تنها راه ورود آن زیر زمینی بوده که امروزه مسدود است و کوهنوردان با امکانات و رعایت موراد ایمنی می‌تواننداز دیواره جنوبی قلعه به داخل صعود کنند. همچنین این قلعه در بالای آبشاری قرار دارد که به آبشار شاهاندشت معروف است.

دریاچه مارمیشو

دریاچه مارمیشو، دریاچه ای طبیعی در دل کوهستان با طبیعتی بکر و زیبا در 45 کیلومتری غرب شهر ارومیه و در مرز بین ایران و ترکیه واقع شده است. این دریاچه تقریبا 5 هکتار وسعت و حدود 60 متر عمق دارد و در اثر زلزله و ریزش کوه به وجود آمده است. این ریزش موجب شده تا سدی طبیعی به وجود بیاید و دریاچه شکل بگیرد. آب‌ نیلی رنگ و زلال این دریاچه از رود نازلوچای، چشمه‌های طبیعی و برف و باران تامین می‌شود.
دریاچه مارمیشو در منطقه سرسبز ترگور، میزبان گونه های مختلفی از جانوران و گیاهان مانند : بلوط، بنه، عناب، گلابی، زالزالک، بادام، گز، صنوبر و انواع درختچه‌های دیگر، ریواس، کنگر، خارشتر، گزنه، زنبق، لاله کوهی، شیرین‌بیان، خشخاش، پیاز کوهی، بومادران، کاسنی، آویشن و انواع سبزی‌های کوهی دیگر. همچنین جانورانی مانند : کبک، خرگوش، گراز، خرس، وحتی گرگ در این منطقه وجود دارد اما متأسفانه امروزه با شکار و کشتار بی‌رویه انسان بسیاری از این گونه‌های حیوانی در حال نابود شدن هستند و خیلی به زحمت بتوان یک گرگ یا مثلاً یک خرس در این منطقه پیدا کرد.
همچنین این دریاچه زیستگاه آبزیان از جمله پرندگان مهاجر مختلف و ماهی قزل‌آلا نیز هست. ماهیگیری در مارمیشو یکی از تفریحاتی است که گردشگران را به این دریاچه می‌کشاند.
رویش گیاهان متنوع در این منطقه، شرایط مناسبی را برای پرورش زنبور و تولید عسل به وجود آورده است. عسلی که در این منطقه تولید می‌شود بسیار معطر و خوش طعم است و یکی از محصولات پرطرفدار ارومیه است.
از آنجا که این منطقه کوهستانی و در دره واقع است در فصل‌های گرم سال بسیار خنک و خوش آب‌وهواست، دیدن چادرهای عشایر و ایلات که در این منطقه اتراق کرده‌اند یکی از جالب‌ترین و دیدنی‌ترین مناظر برای هر بیننده‌ای است. آشنا شدن با روش زندگی عشایر این مناطق جذابیت خاص خود را دارد و عامل آشنایی با فرهنگ و سنن آنان می‌شود.
نکته بسیار مهم این است که شنا در دریاچه مارمیشو خطرناک و مرگ آور است. با اینکه سطح دریاچه آرام به نظر می‌رسد اما در عمق جریان بسیار و خطرناکی دارد. همچنین دریاچه مارمیشو فاقد هرگونه امکانات رفاهی است. پس حتما تمام وسایل مورد نیازتان را با خود بردارید.
یکی از نکات مهم دیگر درباره این جاذبه طبیعی، محدودیت هایی است که به خاطر مرزی بودن این منطقه برای بازدید وجود دارد. در ورودی این منطقه ایست بازرسی قرار دارد که مشخصات سرنشینان و شماره پلاک خودرو شما را ثبت می‌کنند. قانون مشخصی برای ساعات بازدید وجود ندارد اما به طور معمول طبق تجربیات گردشگران، از ساعت 9 صبح تا 16 یا 17 می‌توانید از دریاچه مارمیشو دیدن کنید. البته ممکن است به دلایلی هم به طورکلی ورودی ها بسته شوند و کسی را راه ندهند. پس حتما قبل از سفر به دریاچه مارمیشو، اطلاعات بازدید را از محلی ها پرس و جو کنید.

کوه سیر داغی

کوه سیر یا سیرداغی به معنای کوه اسرار با 2300 متر ارتفاع، کوهستانی بسیار زیبا با مناظری دیدنی در نزدیکی شهر ارومیه_دو کیلومتری جنوب غربی ارومیه_ است. نزدیکی این کوه به شهر، شیب مناسب و امنیت آن باعث شده هر روزه و به ویژه در روز های تعطیل کوهنوردان و گردشگران زیادی به این ارتفاعات خوش آب و هوا بیایند. این کوه از نقاط تفريحي و محل کوهنوردی غيرحرفه ای اهالی اروميه به شمار مي رود.
در کوه سیرداغی امکانات رفاهی خوبی از جمله رستوران، کافی شاپ، مسیر آسفالت، سرویس بهداشتی مناسب و کمپینگ گردشگری فراهم شده است. کمپینگ گردشگری کوه سیر که به جاده سلامت معروف است، از فضای سرسبز، زمین سنگفرش شده، سکوهای نشیمن گاهی و محل استراحت برخوردار است.
کوه سیر محل مناسبی برای کوهنوردی غیرحرفه ای، پیاده روی، موتور سواری و آفرود در جاده مخصوص و دوچرخه سواری است.
کلیسای مارسرگیز که به کلیسای سیر نیز معروف است با قدمتی مربوط به دوره ساسانیان در ابتدا و دامنه این کوه قرار دارد. اگر به کوه سیرداغی می‌روید بازدید از این کلیسای تاریخی و زیبا را فراموش نکنید.

امامزاده شاهزاده اسماعیل قم

آستان مقدس امامزاده شاهزاده اسماعیل قم در دامنه ارتفاعات روستای بیدقان بخش کهک واقع شده است. این بقعه در فاصله تقریبی 51 کیلومتری جنوب شرقی شهر قم قرار دارد که زیارتگاه سه تن از امامزادگان به اسامی شاهزاده اسماعیل و فرزندش حمزه از نوادگان علی ابن جعفر(ع) و شاهزاده محمد از نوادگان امام کاظم(ع) است.
امامزاده شاه اسماعیل یکی از امامزادگان پر بازدید استان قم است. این امامزاده اعتبار زیادی نزد مردم قم در دوران قدیم داشت و بسیاری از افراد برای ادای نذر و قربانی به این مکان مراجعه می‌کردند. از زمان‏هاى قدیم، مخصوصاً در روستاهاى هم‏جوار، گله داران منطقه، یک گوسفند جهت سلامتى گله ی خود نذر امامزاده شاهزاده اسماعیل مى‏کردند و عشق و علاقه زیادى به آستان وى داشتند و این رسم هنوز بین گله داران پا برجاست که نشان از محبّت ویژه‌ آنها به امامزاده اسماعیل دارد.
سابقا به جهت دورى و کوهستانى بودن مسیر امامزاده، زائران کمى به حرم امامزاده اسماعیل مشرف مى‏شدند اما امروزه، به جهت آسفالت شدن مسیر امامزاده، خوش آب و هوا بودن منطقه و باز سازى و توسعه، این امامزاده به یکی از جاذبه های گردشگری مهم استان قم تبدیل شده و به خصوص در روزهاى پنج شنبه مملّو از جمعیت است.
طبیعت زیبای روستای بیدقان با رودخانه ای که از میان این روستا می‌گذرد، کوه ها و بافت قدیمی روستا باعث جذب گردشگران به این منطقه شده است.
بقعه امامزاده شاه اسماعیل از بناهاى تاریخى استان قم و داراى درهاى نفیس و کاشى‏هاى عالى و صندوق منبّت روى مرقد است و شامل بقعه، گنبد، رواق، صحن و مسجد است.
قدمت این بنا مربوط به قرن هفتم هجرى است و بانى اولیّه آن نامعلوم مى‏باشد. با توجّه به کاشى‏هایى که در آن مزار به کار رفته، مخصوصاً کاشى‏هایى که داراى صورت سه سوار مغول است، مى‏توان ادّعا کرد که بانى بقعه مزبور از امراى دولت هلاکوخان و یا خواجه نصیر الدّین طوسى قمّى، وزیر وى بوده است.
در متن این کاشى‏ی ها، تصویرى برجسته از سه سوار است که مارى را در زیر پا مى‏کوبند و کبوترى را بر فراز سر دارند. در حاشیه آن‌ها نیز کتیبه‏اى متضمن سوره های کوچک قرآن، مانند سوره مبارکه اخلاص و در پایان، تاریخ 668 هـ. ق یا ابیاتى از شاهنامه با تاریخ 661 هـ. ق دیده می‌‏شود.
کاشی های مزبور به همراه کاشی های دیگر به جا مانده از بنا با نقوش برجسته طاووس، لک لک و طوطى که در قسمت بالاى ازاره بکار رفته بودند، در موزه آستانه مقدس حضرت معصومه نگهداری می‌شود.
مصالح اصلی به کار رفته در این بنا سنگ و گچ است و بسیار مستحکم ساخته شده است. نقشه بنا از خارج، برجى و از داخل به صورت چهار ضلعى متساوى به دهانه 50/5 و ارتفاع 9 متر مى‏باشد. جدار داخلى بقعه سفیدکارى و تهى از تزیینات کاشى و گچ‏برى است، جز شاه‏نشین جانب شمالى که داراى تزیینات کاشى‏کارى دوره‏هاى بعد است.
در این بقعه، دو مرقد دیده مى‏شود، یکى بزرگ در وسط و دیگرى کوچک در زاویه شمال شرقى مجاور پلّه شاه‏نشین شمالى. مرقد اصلى، مدفن دو تن، شاهزاده اسماعیل و فرزند وى شاهزاده حمزه است و مرقد کنارى منتسب به شاهزاده محمّد بن موسى الکاظم است. البته مردم محلی مرقد کوچک را از آن امامزاده حمزه می‌دانند.
بر فراز بقعه، گنبدى است که احتمالا در آغاز امر، عرق‏چینى یا کلاه‏خودى شکل و سنگ پوش بوده اما در عصر شاه اسماعیل اوّل صفوى، هنگام تعمیر صورت آن را به هرمى شانزده ترکى تبدیل ساخته‏اند. این گنبد به قطر هشت و ارتفاع 9 تا 10 متر، آراسته به کاشى‏هاى دوالى فیروزه‏اى دورة صفوى بود که به مرور زمان، عمده آن‌ها ریخته و اخیرا بازسازى و کاشى‏کارى شده است. تمام اضلاع گنبد داراى کتیبه‏اى به خطّ بنایى با عبارات اللَّه، محمّد و على می‌‏باشد.
بنای امامزاده شاهزاده اسماعیل دو بار، یک مرتبه درسال920هـ. ق و در عهد سلطنت شاه اسماعیل و بار دوّم در سال 1214 هـ. ق و در دوره ی فتحعلى شاه تعمیر و تزیین گردیده است. منبری در امامزاده به تاریخ 922 هـ. ق قرار دارد و تزیینات زیبایى بر آن به چشم می‌خورد. تعدادى از درهاى بنا نیز احتمالاً متعلّق به همین تاریخ است. هم‏چنین درگاه بقعه از رواق، کاشی ‏کارى زیبایى از دوره قاجارى کار شده که داراى کتیبه‏ هاى زیادى است.
امامزاده داراى سه در ورودى است که درهاى جنوبى و شمالى آن در ایوان‏هاى طرفین گشوده مى‏شوند و تنها درِ غربى آن داخل رواقى طولانى که میان گنبد با صحن است، باز مى‏ گردد.
منبع : mehrnews.com - shrines.blog.ir - qomchto.ir

ییلاق و روستای جهان نما

منطقه حفاظت شده جهان نما که از نام یک دهکده ییلاقی در دامنه آن اقتباس شده است، در سال 1352 بر اساس مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست با وسعتی معادل 30650 هکتار به عنوان منطقه حفاظت شده اعلام گردید .
جهان نما، سعد آباد محله، آب دره و دهکده های دیگر منطققه حفاظت شده جهان نما مورد استقبال گردشگران هستند.
پست ترین نقطه جهان نما 60 متر و بلندترین نقطه 1068 متر بالاتر از سطح دریاست.
روستای جهان نما درون منطقه حفاظت شده قرار دارد و همین باعث شده است تا در فصولی که هوای قابل تحملی در این روستا موجود باشد گردشگران به صورت فردی یا گروهی به کوهنوردی در این منطقه بپردازند. جنگل های پهن برگ و سوزنی برگ و جانوران وحشی و برج تاریخی رادکان از منابع اکوتوریستی استان گلستان است که در حدود این روستا است .
این روستا فصول معتدلی دارد به نحوی که تابستان ها هوایی معتدل و زمستان ها هوایی سرد در این منطقه حکم فرماست. در پاییز و زمستان روستای جهان نما خالی می‌شود چرا که دما بسیار کاهش یافته، برف می‌بارد و سرمای استخوان سوزی دارد به همین علت لقب روستای ییلاقی گلستان را گرفته است .
دهکده ییلاقی جهان نما بسیار زیبا و بکر است و هیچگون امکاناتی چون آب و برق و تلفن و غیره ندارد .
مسیر دسترسی به روستای جهان نما از سمت شهر کردکوی هست. از کردکوی به سمت پارک جنگلی کردکوی و روستای درازنو و رادکان بروید و در ادامه مسیر به روستای جهان نما می‌رسید. این جاده در حدود 70 کیلومتر است که 30 کیلومتر آن خاکی و سنگریزه ای است که بهتر است ماشینی که انتخاب می‌کنید دو دیفرانسیل و شاسی بلند باشد .

قله برف انبار

قله برف انبار با ارتفاعی بیش از 3200 متر از سطح دریا، بلندترین قله استان قم محسوب می‌شود که در رشته کوه برف انبار در روستای فردو و بخش کهک شهرستان قم واقع شده است. این قله در فاصله ی 60 کیلومتری جنوب شهر قم و 10 کیلومتری جنوب شرقی روستای فردو قرار دارد. رایج ترین و آسان ترین مسیر دسترسی به این قله از طریق راه امامزاده بوره یا باوره ی فردو است.
قله برف انبار که بام استان قم محسوب می‌شود، دارای چشم انداز های بسیار زیبا است و در فصل زمستان از برف یکپارچه سفیدپوش می‌شود و جلوه ای بسیار تماشایی می‌یابد. این قله در تمام فصول سال کوه نوردانی از استان قم و دیگر استان ها را به خود جذب می‌کند.
علت نامگذاری این قله به برف انبار وجود دره ای به عمق 600 متر در کنار قله برف انبار است که باعث شده برف در فصل زمستان به میزان زیادی در آن انباشته گردد، به طوری که با گذشت فصول سرد و بعضا تا فصل تابستان نیز این دره مملو از برف های یخ زده باشد. البته در سال های اخیر با گرم شدن زمین، دیگر این قله در تابستان ها برفی ندارد و برف آن سهم چشمه های زیرزمینی آن می‌شود.
در مسیر صعود از روستای "فردو" و کوهپایه برف انبار دو چشمه دائمی خنگ و گوارا از فاصله 100 متری از یکدیگر وجود دارد که از دل کوه و سه چال برف خیز برف انبار جریان می‌یابند و به باغ های انبوه فردو منتهی می‌شوند. همچنین این چشمه ها از معدود چشمه های اّبی می‌باشند که در تمام طول سال در استان گرمسیر قم، آب جاری دارند و خشک نمی‌شوند.
از بلندای قله برف انبار فضای بسیار زیبایی از رشته کوهی نه چندان بلند ولی بسیار زیبا دیده می‌شود. در اطراف این کوه چشم اندازهای بسیاری خود نمایی می‌کند. در غرب این کوه قله پلنگ آبی و در شرق آن قله سلطان سعد شاه با ارتفاعی کمتر خود نمایی می‌کند. در شمال قله برف انبار، قله دماوند قرار دارد که در روزهای آفتابی و صاف قابل مشاهده است.
از مشخصه های این قله نصب چهار میله بلند در مسیر و به فاصله تقریبا مساوی در طول مسیر است که علی رغم مشخص بودن مسیر قله در فصول بدون بارش، هدایت گر مطمئنی جهت تشخیص مسیر صعود، به خصوص در فصل زمستان است. در حال حاضر پناهگاه ندارد اما در کنار قله عملیات نصب پناهگاه در حال اجرا است.
مسیر دسترسی به قله برف انبار از سه استان قم(روستای فردو)، اصفهان(کاشان-مشهد اردهال-روستای زر و کروگان) و مرکزی(دلیجان-نراق-روستای جاسب یا روستای زر و کروگان) ممکن است. اما مسیر استان قم و روستای فردو بهترین مسیر است چرا که مقدار زیادی از آن دارای جاده خاکی و تا خود قله مسیر خاکی مالرو و پایکوبی شده دارد. بقیه مسیر ها فاقد مسیر پاکوب هستند.
جهت دسترسی به منطقه از طریق استان قم، پس از پشت سر گذاشتن جمکران، وارد جاده قدیم قم - کاشان شده، سپس جاده ای فرعی در سمت غرب با فاصله 16 کیلومتری از قم، ما را به سمت شهر کهک رهنمون می‌سازد، پس از گذشتن از روستاهای خور آباد، صرم و ورجان و طی حدود ۲۰ کیلومتر به کهک رسیده و از آنجا نیز بعد از گذشتن از چنارک، میم و خاوه و طی حدود ۲۱ کیلومتر به روستای ُفردو خواهید رسید. مبدا صعود امام زاده بوره یا استخر آبی که پشت امامزاده به فاصله 800 متری قرار دارد، است که این مناطق حدود ۴ کیلومتر بعد از ُفردو قرار دارند. جهت صعود از این نقطه (امام زاده بوره)، وارد دره زهاب(در پشت امام زاده) می‌شوید که مشخصه آن وجود جاده خاکی در داخل دره است. این جاده جهت دسترسی به باغ ها کشیده شده است. پس از طی حدود یک ساعت به چشمه، که تقریبا در انتهای دره قرار دارد می‌رسید. بعد از چشمه در سمت راست، یالی با شیب ملایم و پاکوب مشخص، که در طول مسیر با میله های راهنما علامت گذاری شده، بعد از حدود ۲ ساعت ما را به قله 3208 متری برف انبار می‌رساند. از قله می‌توان یا ازهمین مسیر برگشت، یا برنامه رابه گونه ای دیگر طرح ریزی کرد و از سمت دیگر آن(جنوب)، یعنی به سمت منطقه جاسب که از این منطقه با سرسبزی اش معروف است نیز برگشت.
منبع : bamdadclub.ir - sofehfree.blogsky.com - mehrnews.com - parsmiras.ir - tivan85.blogfa.com

کوه دو برادران

کوه دو برادران یکی از ارتفاعات استان قم است که در مشرق شهر قم پشت مسجد جمکران و در نزدیکی کوه خضر قرار دارد .
این کوه در واقع از دو کوه هم شکل و هم ارتفاع که به یکدیگر متصل می‌باشند، تشکیل یافته و به همین دلیل به «کوه دو برادران» معروف شده است .همچنین این کوه با نام کوه نیایش نیز خوانده می‌شود .
این کوه در ضلع جنوب شرقی شهر مقدس قم و سمت قبله قرار دارد، و در واقع نزدیکترین کوه به مسجد مقدس جمکران است که چشم انداز زیبائی در برابر دیدگان مشتاقان مسجد حضرت مهدی(عج) ایجاد کرده است .
از نکات جالب توجه در خصوص کوه دو برادران این است که وقتی عکس کوه را به اندازه 90 درجه بچرخانیم، به شکل صورت انسان درمی‌آید .
منظره ی زیبای کوه های سمت راست جاده اولین چشم اندازی است که پس از مسجد در دید هر عابری خودنمائی می‌کند. پدیده ای طبیعی، پرشکوه با قامتی برافراشته چهره ی زیبای انسانی که در حالتی عارفانه وبا آرامشی خاص روی به آسمان کرده، تندیس شگفتی که طبیعت بر کوهی در سمت قبله ی جمکران پرداخته است، و تصویر پرشکوهی که تنها در نقطه ای که مسجد بنا شده اینچنین واضح قابل مشاهده است .
اين مکان افزون بر نزديکي به جمکران داراي جاذبه مناسبي براي ورزش است که در روزهاي تعطيل پذيراي کوهنوردان است.
این کوه اگرچه کم‌ارتفاع است اما دارای صخره‌ها و پرتگاه‌های خطرناکی است (ضلع جنوبی آن یکی از بلندترین پرتگاه‌های دنیاست) به همین جهت صعود به آن نیازمند در اختیار داشتن تجربه و تجهیزات کافی است. عدم آشنایی کامل کوهنوردان با منطقه و حادثه‌خیز بودن کوه دوبرادران با پرتگاه‌های زیاد تاکنون حوادث تلخ بسیاری به خود دیده است .
منبع : seeiran.ir - qomseir.blogfa.com - qomefarda.ir

گنبد نمکی قم

گنبد نمکی قم که گنبد نمکی طغرود و جعفریه نیز نامیده می‌شود، زیباترین و بزرگترین گنبد نمکی ایران است. این گنبد نمکی با دارا بودن دریاچه ای کوچک در دل خود پدیده ای طبیعی منحصر به فرد به شمار می‌رود که منحصر به فرد بودن این گنبد از حیث وجود دریاچه نمکی در میان آن و متقارن بودن است. گنبد نمکی قم تنها گنبد نمکی متقارن جهان محسوب می‌شود.
از جاذبه های گردشگری طبیعی در ایران گنبدهای نمکی است که حاصل چین خوردگی های زمین شناختی و از فشار دایمی به لایه های نمک تشکیل شده اند.
در این گنبد نمکی بلورهای نمک به صورت تیغه های مشخص و کنگره مانند برونزد دارند و مناظر زیبایی را پدید آورده اند. این گنبد خیلی بزرگ بوده و گسترش شمالی آن تا طول سه کیلومتر ادامه دارد.روی نمک لایه هایی از مارن قرمز، ژیپس و رس قرمز قرار گرفته است. در این گنبد قطعات بزرگ سنگ های آندزیتی و بقایای از گچی هم دیده می‌شود.
ترکیب رنگین لایه‌های تشکیل دهنده کوه با رنگ‌های زرد، ابری، سفید، صورتی، خاکستری تیره و قرمز ارغوانی چشم هر بیننده‌ای را می‌نوازد. جنس سنگ‌های تشکیل دهنده کوه نیز مارنی - ماسه‌ای است.
دریاچه گنبد نمکی بعد از اولین پیچ کوه قرار دارد. این تالاب در فصولی از سال از آب شور پر می‌شود و در فصول خشک که آبی در آن نیست کف پوشیده شده از نمک آن منظره‌ای منحصر به فرد را ایجاد می‌کند.
طبقه‌ای بودن لایه‌های کوه در جهت شرقی - غربی یکی دیگر از جاذبه‌های زیست محیطی است که طبقات نمک هم از آن پیروی کرده‌اند. خاصیت درمانی و آرامش‌بخشی نمک از دیگر ویژگی‌هایی است که این منطقه را به یک کانون بالقوه گردشگری تبدیل کرده است که می‌توان از آن برای جذب گردشگر خارجی در جهت گردشگری درمانی استفاده کرد.
این جاذبه طبیعی و گردشگری فوق العاده که سال‌ها تنها به استفاده معدنی و برداشت نمک از آن منحصر شده بود، قرار است به یک سایت گردشگری تبدیل شود.
زیبایی‌ها و شگفتی این جاذبه طبیعی وقتی بیشتر مشخص می‌شود که بدانیم این پدیده زنده و در حال گسترش است. جاذبه‌ای که سوغاتی از قرن‌ها پیش است و حالا به دست ما افتاده تا مانند 6 میلیون سال گذشته آن را حفظ کنیم و به دست آیندگان دهیم.
منبع : irandeserts.com - ostani.hamshahrilinks.org - isna.ir

آبشار باغچه نبات

آّبشار زیبای باغچه نبات یکی از آبشار های استان قم است که در ارتفاعات حد فاصل جنوب غرب روستای خاوه و شمال غرب روستای فردو بخش کهک قرار دارد. روستای فردو در فاصله تقریبی 60 کیلومتری جنوب شرقی شهر قم واقع شده است.
آبشار باغچه نبات به نام های آبشار فردو و آبشار خاوه نیز مشهور است.
ارتفاع این آبشار حدود 10 متر است. دوام و حجم آب آبشار باغچه نبات به میزان بارش و نزولات جوی وابسته بوده و در مواقع کم‌آبی خشک می‌شود. این آبشار زیبا به یکی از زیباترین جاذبه های گردشگری استان تبدیل شده و هر سال گردشگران زیادی را به خود جلب می‌کند.
دسترسی به آبشار شامل مسیر دست به سنگ هم می‌شود و کوهپیمایی نسبتا آسانی دارد.
منبع : instagram.com/alifatehi - iribnews.ir - khaveh.blog.ir

کوه تفتان

کوه آتشفشانی فعال تفتان از جمله کوه های دیدنی و پر بازدید ایران و بلندترین قله استان سیستان و بلوچستان است. تفتان در میان شش کوه آتشفشانی ایران، فعال ترین‌ آنها گزارش شده است. این کوه شامل 4 قله و سه دریاچه و پوشش گیاهی غنی است. مجموعا طول این رشته کوه 12 کیلومتر است.
برخی بر این باورند که نام کوه تفتان از واژه تفت به معنی گرم و سوزان آمده است. و این تسمیه به علت خروج آتشفشانی مرکب از بخار آب و گاز گوگرد از دهانه آن است که تقریبا در تمامی اوقات این گازهای آتشفشانی متصاعد می‌شوند.
کوه تفتان در اصطلاح محلی به چهل تن معروف است. به طوری که شایع است چهل تن از راشدین مذهبی در این کوه ناپدید شده اند از این رو کوه چهل تن نامیده می‌شود و شاخک شمال آن نیز به همین سبب به اسم کوه زیارت معروف شده است و در گذشته محل زیارت اهالی این نواحی بوده است.
کوه تفتان دارای 4 قله با نام های به شرح زیر است: قله ی شمالی که مرتفع تر است و به نام "کوه زیارت" معروف است، قله ی جنوبی که کوتاه تر و آتشفشانی است "مادرکوه" نامیده می‌شود، قله ی شمالی شرقی که " صبح کوه" نام دارد و قله ای که در مغرب مادرکوه قرار گرفته "نرکوه" نامیده می‌شود.
در قلل کوه تفتان سه دریاچه وجود دارد که به دریا سر یا سر دریا معروف اند. دو دریاچه در قسمت شمال واقع اند که عمق‌ آنها کم و اغلب دارای آب گوارا می‌باشند و دیگری که نسبتا بزرگتر است دارای آب شور دایمی است. دریاچه سردریا دارای ارتفاعات زیبا و پوشش گیاهی با گونه‌های مختلف دارویی است.
از گیاهان قابل رویش در ناحیه کوه تفتان می‌توان به درختانی همچون بنه، بادام کوهی، گز، سیه چوب، درمنه، ارژن و پوشش گیاهی مانند آویشن، پیاز کوهی، خارگلک، گرمونه، کاسنی، ریواس و پونه اشاره کرد. روباه، شغال و گرگ نیز بخشی از پوشش جانوری منطقه را تشکیل می‌دهند.
به طور معمول بارش و ذخیره‌ی برف در تفتان نسبت به کوه‌هایی مانند دنا و دماوند کمتر است که این مورد به ویژگی‌های جغرافیایی منطقه باز می‌گردد .
گروه های متعدد و مختلفی از کوهنوردان به قله تقتان صعود کرده اند که اولین صعود در اخر سال 1893برابر با 1272شمسی به سرپرستی ژنرال "سرپرسی سایکس" انگلیسی انجام یافت و "سون اندرسن فون هدن" سیاح معروف سویدی که اکثر بیابان های دنیا را بررسی و مطالعه کرد نیز به کوه تفتان صعود کرده است.
برای صعود به قله 4 راه وجود دارد : 1.مسیر پناهگاه، جبهه غربی (رایج) 2.روستایی ترشاب، جبهه شرقی 3.روستایی تمین، جبهه شمالی 4.دو راهی سنگان و روستایی خنجک، جبهه شمال شرقی. در مسیر رایج که معمولا کوهنوردان از آن استفاده می‌کنند یک اردوگاه و یک پناهگاه تجهیز شده موجود است. اردوگاه دره گل متعلق به آموزش و پرورش در ابتدای مسیر و پناهگاه صبح (sobah) در میانه ی مسیر قرار دارند .
آب چشمه های منطقه اغلب به علت ترکیب با گوگرد قابل مصرف نیستند و سمی هستند. البته چشمه خوش آب در ناحیه تنگه گلو، آب سالم و گوارایی را دارا است .
از رودخانه‌های سیلابی این حوزه می‌توان به رودخانه‌های سیلابی "لادیز" و "انده" در میرجاوه اشاره کرد. این رودخانه‌ها فقط در مواقع بارندگی‌های شدید، مدت کوتاهی آب دارند که همین آب‌ها منشأ اصلی تغذیه آب‌های زیرزمینی دشت‌ها محسوب می‌شوند.
چشمه های آب معدنی هم در منطقه تفتان وجود دارند. چشمه آب معدنی "جم‌چن" در شمال غربی کوه تفتان، چشمه آب معدنی "آمنی" در غرب تفتان در منتهی‌الیه رودخانه "بیدسر"، چشمه آب معدنی "برآبک" در شمال قله تفتان، چشمه آب معدنی "یوسف‌آباد" در غرب کوه تفتان، آب معدنی "ترشاب" در نزدیکی روستایی به همین نام در جنوب تفتان، چشمه معدنی "مرغاب" در جنوب شرق کوه تفتان، چشمه آب معدنی "کولکو" و "پوچلگی" و "پاول" در شرق تفتان و چشمه آب معدنی "گنج امین" در غرب روستای سنگان از چشمه‌های آب معدنی منطقه هستند که به علت قابلیت درمانی و زیبایی و تزیین ویژه با گل‌ها و گیاهان باعث جذب گردشگران هستند .
منبع : kojaro.com - tasnimnews.com - shakerim.ir - kziran.com - salamhamnavard.ir

غار لادیز

غار طبیعی لادیز، غاری چشمه ای یا آبی است که در 16 کیلومتری شهرستان میرجاوه، نزدیک به روستای لادیز واقع شده است. قدمت اين غار به دوران پيش از تاريخ تخمين زده شده است.
روستاي لاديز از طريق شهرهاي زاهدان و ميرجاوه با جاده‌اي مناسب و آسفالت قابل دسترسي است و جاذبه‌هاي طبيعي و تاريخي بسياري دارد. غار لاديز ار مهمترين آنهاست .
ارتفاع غار آبی لادیز در حدود 5/2 متر و طول آن 15 متر است. در تمام فصول سال، در کف و دیواره‌های این غار شگفت‌انگیز جویبارهایی سرازیر می‌شوند و صدای افتادن قطرات درشت آب به درون جویبارهای جاری و انعکاس صدای آن در فضای غار، موسیقی دلنشینی را فراهم می‌کند. در فصل تاستان و گرمای 40 درجه این منطقه، گویی در این غار باران می‌بارد و بوی نم و سبزه محیط را فرا می‌گیرد .
آب‌های جاری در غار از کیفیت بالایی برخوردار است که جهت آشامیدن و کشاورزی استفاده می‌شود. هوای مطبوع و دل‌انگیز و همچنین پوشش گیاهی شامل درختان "پده و گز" در دهانه ورودی غار، تفریحگاه مناسبی برای اهالی استان سیستان و بلوچستان در روزهای تعطیل و همچنین اقامتگاه بسیار جذابی برای گردشگران داخلی و خارجی است.
حوالی غار لادیز، رودخانه و باغ های زیبا و چشم نوازی وجود دارد. همچنین آبشار لادیز در فاصله نزدیکی از غار لادیز قرار دارد و می‌توان با پای پیاده فاصله غار تا آبشار را طی کرد. غار و آبشار لادیز ترکیب منحصر به فردی را فراهم آورده است .
این منطقه (بخش لادیز) از جمله نقاط مستعد جذب گردشگر است که به سبب همجواری با قله تفتان چشم انداز هایی بدیع و جاذبه های طبیعی و تاریخی به وجود آورده و هر ساله پذیرای کوهنوردان و محلی برای گذراندن اوقات فراغت مردم زاهدان است.
منبع : afracamp.ir - tasnimnews.com - sb.isna.ir - ladez.blogfa.com

قبرستان هفتاد ملا

قبرستان هفتاد ملا در دل کوهی کم ارتفاع و از جنس ماسه سنگ در شهرستان میرجاوه، روستای گردشگری تمین قرار دارد. از ویژگی های شاخص این قبرستان معماری خاص قبرها است که برگرفته از معماری قبرستان های هخامنشی (سبک مقبره کوروش) است. این قبرها به صورتی در صخره قرار گرفته اند که در برابر نور آفتاب و بارش باران مخافظت می‌شوند .
قبرستان هفتاد ملا به لحاظ ویژگی هایی که دارد هیچ نمونه مشابهی در استان و سایر نقاط کشور ندارد. این گورستان در بدنه کوهی ماسه سنگی در درون شکاف کمانی بزرگی که در ارتفاع 40 متری از دامنه کوه واقع شده در دل صخره ایجاد شده است، طول این گورستان 100 و عرض آن 5 متر بوده و مساحتی بالغ بر 500 متر مربع را داراست و تعداد زیادی قبر (نزدیک به 50 قبر) در شکاف کوه وجود دارند که در میان مردم منطقه به هفتاد ملا مشهور است .
سازه گورها از خشت و گل است و دارای اشکال و سازههای متفاوتی هستند که در 4 گروه کلی قابل تفکیک هستند:
1) گورهایی که دارای سطح سادهای می‌باشند و تنها یک برجستگی مستطیل شکل آهکی به شکل سنگ قبر به ارتفاع نزدیک به 20 سانتیمتر روی آنها ایجاد شده است.
2) گورهایی که سطح آنها با سازه هایی پلکانی و چند طبقه پوشش داده شده است. سطح این گور ها از گونه اول بالا تر است و هر طبقه نسبت به طبقه زیرین دارای ابعاد کوچکتری بوده و به شکل زیگورات دیده می‌شود.
3) گونه سوم مهمترین نوع سازه هایی است که دارای جلوه جالبی می‌باشند و احتمالاً متعلق به افراد مهمی هستند. این سازه ها علاوه بر سطح پلکانی نوع اول، دارای یک دیوار به ارتفاع 1 متر در پیرامون قبرهستند که در نهایت بر روی دیوار یک حجم مکعبی و لوزی شکل قرار گرفته است. همچنین در دو سوی دیوار طولی مذکور دو دیوار افقی هم عرض گور ایجاد شده است که دارای پهنایی به اندازه 60 سانتیمتر است. لازم به ذکر است، برخی از نمونه های این نوع سازه های قبور دارای دیوار مشبک ایجاد شده با آجر می‌باشند.
4) گونه چهارم قبور دارای سازه ساده و بدون تزیینی می‌باشند که تنها با سنگچین و ملات گل به صورت نامنظم بالا آمده است و جسد به طور مستقیم روی سنگ بستر قبر قرار داده شده است و سپس با سازه مذکور دور متوفی محصور شده است، به نظر می‌رسد که این گونه تدفین کردن برای سایر قبور هم مفروض باشد و مرده ها درون چاله قرار داده نشده باشند.
دو روایت در مورد قبرستان هفتاد ملا وجود دارد. روایت اول طبق باور مردم محلی این منطقه است که‌ آنها معتقدند این گورستان متعلق به هفتاد شخصیت مذهبی(ملّا) است که در جنگ با دشمنان به شهادت رسیده و آنها را مخفیانه در این کوه به خاک سپرده اند (برخی می‌گویند این ملاها موبدان زرتشتی بوده اند که در جنگ با مسلمانان کشته شده اند). و روایت دوم اینکه این منطقه در مسیر رودخانه قرار داشته و مردم برای در امان ماندن از سیلاب ها از دنیا رفته گان خود را در ارتفاعات بلند دفن می‌کردند که موقعیت جغرافیایی منطقه بیانگر این موضوع نیز هست. طبق این دو روایت قدمت این گورستان به 800 سال می‌رسد. اما برخی هم معتقدند که به خاطر وجود آجر ها و کاهگل کشی ها قدمت آن کمتر از 200 سال است .
منبع : dana.ir - afracamp.ir - mizanonline.com

منطقه حفاظت شده باهوکلات (گاندو)

منطقه حفاظت شده باهوکلات یا گاندو، در جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان واقع شده است. این منطقه ۴۵۶ هزار هکتار وسعت دارد که بیشتر آن در شهرستان چابهار و بخشی در شهرستان سرباز قرار دارد. مرز جنوبی این منطقه را ساحل دریای عمان و مرز شرقی را مرز پاکستان تشکیل می‌دهد. این منطقه تنها نقطه ایران است که گاندو تنها تمساح بومی ایران (تمساح پوزه کوتاه ایرانی) در آن زندگی می‌کند.
این منطقه از سال ۱۳۴۹ با نام منطقه حفاظت شده باهوکلات مورد حفاظت قرار گرفت و از سال ۱۳۶۱ آن را به نام مهم‌ترین جانور بومی آن یعنی «گاندو» نامگذاری کردند .
این منطقه از رودخانه ها و آبگیرهای محل زیست تمساح تالابی، اراضی ساحلی مجاور دریای عمان، ‌رویشگاه جنگل های حرا و زیستگاه زادآوری بسیاری از پرندگان ،‌ کوه ها و ارتفاعات واقع در شمال، شمال شرق و شرق منطقه و همچنین اراضی پست مرکز و جنوب منطقه یا همان دشت باهوکلات تشکیل شده است. وجود جنگل‌های حرا و تالاب‌های موجود در خلیج گواتر نیز باعث ارزش‌گذاری بین‌المللی این ناحیه شده است .
تمساح های گاندو در رودخانه باهوکلات، دو رودخانه کاجو و سرباز که به باهوکلات می‌ریزند و دریاچه سد پیشین زندگی می‌کنند. تعدادی از آنها هم در برکه‌های متعدد منطقه زیست می‌کنند .
طی آخرین سرشماری تعداد شمارش شده این گونه بر اساس مشاهده مستقیم توسط اکیپ های سرشماری ۲۰۱ تمساح اعلام شده است. هرچند تمساح گونه‌ای بسیار باهوش و خجالتی است و به همین دلیل مشاهده مستقیم آن کاری دشوار است. بنابراین با توجه به احتمال عدم مشاهده تعداد زیادی تمساح توسط اکیپ های سرشماری، تعداد تخمینی حضور این گونه در منطقه دو برابر تعداد مشاهده شده یعنی حدود ۴۰۰ تمساح تخمین زده می‌شود.
این جانور ۶۶ تا ۶۸ دندان و پاهای کوتاه دارد. فصل جفت‌گیری تمساح پوزه کوتاه ایرانی در اسفند ماه بوده و در اردیبهشت ماه حدود ۳۰ تخم می‌گذارد که در خرداد و تیر نوزادان از تخم بیرون می‌آیند. بیشترین تهدید تمساح پوزه کوتاه ایرانی خشکسالی و تخریب زیستگاه است. برخی تمساح‌ها نیز در مسیرهای تردد خود به دلیل برخورد با خودروها مورد تهدید قرار می‌گیرند.
مردم منطقه بلوچستان به این گونه علاقه‌مند هستند و برای حفاظت از گاندو خدمات و همکاری های مطلوبی را با مامورین اجرایی محیط زیست استان داشته‌اند. بر اساس یک باور قدیمی در بومیان منطقه، وجود تمساح در برکه‌ها باعث برکت و وسعت روزی مردم می‌شود و به همین دلیل بومیان به هیچ وجه به شکار تمساح اقدام نمی‌کنند.
منطقه باهوکلات از دامنه تا قله کوه مشتمل بر انواع درختان گرمسیری، استیپ کوهپایه ای و گونه های گیاهی نواحی سردسیری است. اغلب دره های آن پوشیده از درختان و درخچه ها است. دشت ها با ارتفاعات میانی آن عرصه گونه هایی چون آکاسیا، کنار، کهور و استبرق است و از ارتفاعات میانی تا قله کوه ها جایگاه درختانی چون بنه و بادام است.
منطقه حفاظت شده گاندو محل بسیار خوبی برای زیست پستاندارانی از قبیل جبیر، کفتار، شغال و سنجاب بلوچی است. همچنین آبزیان و دوزیستانی از جمله لاک پشت سبز دریایی، ماهی گل خورک و پرندگانی از قبیل چاخ لق، دراج، شبگرد بلوچی، گنجشک بلوچی، شهد خور، عقاب دشتی و بسیاری از پرندگان خاص شبه قاره هند در این محدوده قابل مشاهده است .
منبع : iew.ir - wikipedia.org

کوه گِل افشان بندر تنگ

گِل ‌فِشان پدیده‌ای طبیعی است که طی آن گل‌ ولای از زیر زمین، چشمه ‌وار به سطح زمین می‌‌رسد و شکل ماهوری به خود می‌‌گیرد. کوه های گل افشان چابهار جاذبه ‌ای شگرف، نادر و منحصر به فرد طبیعی زمین‌ شناسی است که با دارا بودن پتانسیل ‌ها و امتیازات مخصوص خود می‌ تواند به عنوان دومین ژئوپارک خاورمیانه به یک اثر جهانی تبدیل شود.
بندر تنگ دارای سه تپه کوچک گل‌فشان است که یکی از آنها شبیه آتشفشان و در حال حاضر فعال است و بقیه آنها نیز از چند سال قبل به صورت غیرفعال درآمده‌اند. در بلندای این تپه‌ها، دهانه‌هایی به قطر چند سانتی متر وجود دارد و از دهانه گل‌فشان که در حال حاضر فعال است، به طور متناوب گل خاکستری رنگ خارج شده و به سوی دامنه‌ها سرازیر می‌شود. دوره تناوب این پدیده نادر و زیبا ده تا پانزده دقیقه است که این عمل با لرزش خاک همراه است و گاهی به هنگام خروج گل، صدایی همانند شلیک تفنگ به گوش می‌رسد.
کوه گل افشان بندر تنگ با ارتفاع تقریبی 100 متر و قطر قاعده کمی بیش از 100 متر در فاصله حدود 100 کیلومتری شهرستان چابهار قرار دارد. اطراف این کوه را بیابانی وسیع فرا گرفته که ظاهرا این بیابان نیز همچون خود کوه ماحصل اتفاقاتی درون زمین است. اطراف کوه به فاصله حدود 200 متر از کوه، چاله ای به عمق حدود 2 متر ایجاد شده که برای رسیدن به کوه باید وارد این چاله شد.
بالا رفتن از کوه اگر فصل بارندگی نباشد؛ تقریبا راحت است. در بالاترین نقطه کوه چاله ای به قطر کمتر از یک متر و به عمق حدود نیم متر وجود دارد که با گل پوشیده شده است.
اصولا گل فشان ها کاربرد زیادی دارند که از جمله‌ آنها می‌توان به استفاده از در سفال سازی، کوزه گری، بهره برداری از گاز، گردشگری (به ویژه در موضوع تحقیقات زمین شناسی )، گل درمانی و…اشاره کرد. بسیاری از مردم از گل های گل فشان برای موارد درمانی استفاده میکنند. استفاده از خاصیت درمانی گل فشان فقط مختص استان سیستان و بلوچستان نبوده و در کشورها دیگر از جمله آذربایجان استفاده می‌شود. از گل ها برای درمان بیماری های پوستی، درمان درد کمر،درد های مفاصل و… استفاده میشود. همچنین برای درمان تنگی عضلانی و انقباظ عروق موثرند.
منبع : irandeserts.com - tripyar.com

کوه های مینیاتوری (مریخی)

بندر چابهار یکی از شهر های استان سیستان و بلوچستان است که به دلیل آب و هوای معتدل و بهاری خود در تمامی فصل ها، چابهار (چهار بهار ) نامیده شده است.
چابهار به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود، از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و از مناطق آزاد بازرگانی ایران است. علاوه بر موقعیت بازرگانی چابهار، این شهر دارای جاذبه های متعدد تاریخی و طبیعی است. یکی از جاذبه های منحصر به فرد و کمتر شناخته شده چابهار و حتی جهان کوه های مینیاتوری یا مریخی است.
این کوه‌ها به سبب وضعیتی که دارند در دسته‌ی مناطق بدبوم یا بدلند قرار می‌گیرند که عبارتند از زمینها و بلندی‌هایی که در برابر فرسایش بدین شکل درآمده‌اند. ویژگی مشترک این مناطق عدم وجود پوشش گیاهی و نداشتن ارزش چراگاهی است. کوه‌های مینیاتوری از نوع رسوبی هستند و طبق نظر کارشناسان در گذشته‌های دور زیر تلی از خاک مدفون بوده که بر اثر گذشت زمان و بارش باران‌های موسمی از زیر خاک سر برآورده‌اند .
شیارهای ریز و یکدستی که روی این کوه‌ها وجود دارد سبب شده است تا نام مینیاتوری به خود بگیرند. همچنین برخی به دلیل شکل خاص این کو ه ها که جلوه ای فرازمینی دارند و نمونه آن در تمام کره زمین کمتر پیدا می‌شود، نام کوه های مریخی را بر آن گذاشته اند. با قدم زدن در میان این کوه ها با شکل و شمایل عجیب و زیبا به شما حس قدم زدن بر روی کره مریخ دست می‌دهد .
عمر این کوه‌ها را بالغ بر ۵ میلیون سال برآورد کرده‌اند. کوه‌های مینیاتوری یا مریخی ادامه‌ رشته کوه‌های زاگرس هستند که تا پاکستان ادامه دارند. ارتفاع این کوه‌ها متغییر بوده و از پنج متر تا بیش از صد متر در میان آن‌ها پیدا می‌شود .
نکته‌ی جالب پیدا شدن انواع فسیل ماهی و آبزی در این کوه‌ها است که ثابت می‌کند کوه‌های مینیاتوری در گذشته زیر آب قرار داشته‌اند. همچنین از آنجایی که کوه‌ها در نزدیکی دریا قرار دارند نمی‌توان اثر جزر و مد را روی آن‌ها نادیده گرفت .
به دلیل گردشگر پذیر بودن این منطقه، برای رفاه حال این گردشگران مجمتع گردشگری ای به مساحت ۷ هکتار در بين کوه هاي مريخي (مينياتوري) مشرف به سواحل درياي عمان ساخته شده است که شامل دو سالن ويژه اردوهاي دانش آموزي، فضاي سبز، سرويس هاي بهداشتي، ۶ سوئيت، آلاچيق، سکوي ويژه رصد ستارگان و ديگر امکانات تفريحي و گردشگري است .
یکی دیگر از ویژگی های مهم این منطقه که برای اختر شناسان و علاقمندان به نجوم خیلی جالب و دارای اهمیت است این است که آسمان اين نقطه قابليت رصد همزمان 14 صور فلکي را دارد .
منبع : fa.wikipedia.org - kojaro.com - tripyar.com - yjc.ir

روستای نوایگان

اين روستا داراي اسامي چون نوکان، نودايجان، نوايگان بوده است. قديمي ترين آثار باستاني آن در ضلع شرقي موسوم به قلعه پيکان قرار دارد که آثار آن احتمالابه دوره سفال نخودي برمي گردد.روستای نوایگان در فاصله 49 کیلومتری جنوب شرق شهر داراب واقع شده است. اگر جاده داراب به حاجی آباد را انتخاب کنید، درمیانه راه به مسیر روستای نوایگان خواهید رسید.
روستای نوایگان سرزمین گل، انجیر، بادام و گردو است. تولید انجیر از باغات دیم و گل محمدی، این روستا را به یکی از قطب های تولید انجیر وگل محمدی در فارس تبدیل کرده است.
اين روستاي کوهستاني و زيبا قدمتي ۱۸۰۰ ساله دارد و تعمير مسجد آن براساس سنگ نوشته اي که در ديوار قديمي مسجد نصب شده به زمان خواجه عبدالله انصاري مي رسد و در قبرستان قديمي نوايگان قبرهايي کشف شده که به طرف بيت المقدس بوده است.
روستای نوایگان در دره اي در وسط کوه هاي بلند واقع شده و منازل آن در شيب کوهستان به گونه اي است که پشت بام خانه پايين به منزله حياط منزل بالاست. در يک طرف دره منازل و در طرف ديگر باغ هاي زيبا که سرسبزي جالبي به طبيعت روستا داده واقع شده است. هواي پاک و کوهستاني روستا و طراوت خاص آن بويژه در تابستان به جاذبه هاي اين محل مي افزايد.

آتشکده آذرجو

اين آتشکده در ده کيلومتري غرب داراب قرار دارد و به سبک چهار تاقي با گنبد ساخته شده است. آوار ديوارهاي اين آتشکده را تا نصف گرفته است و گنبد آن ريخته است. کنار آتشکده کوه سنگي حفره سياه و همچنین چشمه طبیعی بزرگی به نام اغلان قز که به معنی دختر و پسر است، قرار دارد.
بنا به روايت مروج الذهب مسعودي اين آتشکده به دستور اشو زرتشت بنا شده است. زرتشت به يستاف شاه دستور داد تا آتش مقدس جمشيد را بيابد و يستاف شاه آنرا در خوارزم يافت و به دارابگرد آورد و در آنجا آتشکده اي بنا نمود و آتش مقدس را در آن نگه داري و سپس شهر خرم دارابگرد را بنا نمود.
از سال 332 هجري قمري نام آن به آتشکده آذرجو تغيير کرد. همانند همهٔ چهارتاقی‌های روزگار ساسانی دارای پلانی مربعی است. این سازهٔ تاریخی خاموش از لاشه‌سنگ با ملاط گچ دست‌کوب ساخته‌شده‌است. بدنه داخل اثر، گچ‌اندود بوده که پهنای لایه‌های گچی آن ۵ سانتیمتر است.
همچنین درکنار آتشکده آذرجو دو حلقه چاه سنگی دردل کوه تراشیده اند که از آنها به عنوان مخزن آب، برای دو آسیاب که در زیر آن قرار دارد، استقاده می‌شده است.

روستای لایزنگان

لایزنگان روستایی است کوهستانی که از شمال به شهرستان نی ریز، از جنوب به روستای نوایگان و قلعه بیابان، از شرق به کوهستان بخش رستاق و از شمال غرب به روستاهای شکرویه و مروارید متصل است و در جنوب شرقی استان فارس وشرق داراب قرار دارد.
روستای لایزنگان به ماسوله زیبای جنوب مشهورست.روستای لایزنگان به طور کامل شرایط و اوضاع جوی و اقلیمی یک نقطه میان کوهی را دارا است و از نقاط سردسیر شهرستان محسوب می‌گردد. آب وهوا در این روستا در فصل زمستان بارانی وبرفی است و در فصل تابستان هوا نسبتا خنک است.مردم لایزنگان مردمی مهمان نوازند و از مهمانانی که در تابستان به انجا می‌آیند به خوبی پذیرایی می‌کنند.
روستای لایزنگان یکی‌ از بزرگترین تولید کنندگان عمده گل محمدی در استان فارس و ایران است و بالغ بر ۵۰۰۰ هکتار گلستان دیم محمدی و حدود ۵۰۰ هکتار گل محمدی آبی وجود دارد.از این روستا گل‌های محمدی را به سراسر ایران به خصوص قمصر کاشان می‌برند. گل‌های محمدی در مکانی به نام سرحد(سردحد)وجود دارند. در این مکان شبها بسیار سرد و روزها هوایی خنک و نسبتا گرم دارد. بزرگترین واحد تولید گلاب و عرقیات جنوب کشور (صنایع تقطیر ساغر) در این مکان قرار دارد.
همچنین این روستا دارای باغ های زیبا و چشمه های زلالیست که بر جاذبه های این روستا می‌افزاید و مورد استقبال گردشگران است.
غار های متعددی همچون غار لای سنه، غار معدن گاه (به عمق بیش از پنجاه متر و قطر دهانه نیم متر)، غار باغ کر (به عمق بیش از پانزده متر و قطر دهانه دو متر)، غار پیرنو (به عمق بیش از پانزده متر و قطردهانه نیم متر)، غار پیر شیخ علی (به عمق حدود هشت متر و قطر دهانه حدود دو متر) و ... در این روستا وجود دارد.