پارک جنگلی چیتگر

پارک جنگلی چیتگر با مساحت تقریبی 950 هکتار از دیرباز مرکز جذب جمعیت جهت گذراندن اوقات فراغت ساکنان شهر تهران بوده است. این پارک از جنوب به اتوبان و خط متروی تهران ـ کرج، از شمال به اتوبان در حال احداث رسالت و از غرب به پیکان شهر و باغ گیاه شناسی محدود می‌گردد .
پوشش درختی پارک در مجموع مساحتی در حدود 734 هکتار را در بر می‌گیرد. حدود 53 درصد از این درختان را گونه های سوزنی برگ مانند کاج الداریکا، سرو نقره‌ای و سرو خمره‌ای و حدود 47٪ از درختان را 9 گونه درختی پهن‌برگ (از جمله اقاقیا، زبان گنجشک، نارون چتری، ارغوان، داغداغان، افرای زینتی، پلت، بلوط و ایلان) تشکیل می‌دهند.
طی سالیان گذشته، آتش سوزی هایی در پارک اتفاق افتاده است که اغلب آنها در قطعات کاج تهران بوده است و بیشتر در اثر بی احتیاحی بازدیدکنندگان گزارش شده است. علت دیگر آن قابلیت زیاد اشتعال برگهای سوزنی ریخته شده و خشکیده گونه کاج تهران است .
از مجموعه 5 ایستگاه مترو که در کنار منطقه 22 قرار دارند، 2 ایستگاه در مجاورت پارک چیتگر واقع شده اند .
در پارک جنگلی چیتگر، حدود 14 کیلومتر جاده آسفالته درجه یک ( یک کیلومتر بلوار است ) و تقریباً 50 کیلومتر جاده خاکی درجه دو، وجود دارد .
هدف از احداث این بوستان جنگلی که در آغاز مسیر وزیدن باد غربی به شهر تهران قرار گرفته، بالا بردن مقدار اکسیژن هوای تهران بوده‌است .
دریاچه مصنوعی شهدای خلیج فارس ( چیتگر ) در مجاورت این پارک جنگلی واقع شده است و خیلی ها برای گذروندن اوقات فراغت به این منطقه می‌روند. در این مجموعه امکان انجام بازی های دریایی هم وجود دارد. دریاچه چیتگر، بزرگترین دریاچه مصنوعی کشور است که مساحت آن حدود 140 هکتار است .
در مجموع منطقه ای که پارک چیتگر در آن واقع گردیده است، بسته به نقاط مختلف آن، دارای عوارض و پستی و بلندیهای بسیاری است و به همین نسبت نوسانات شیب آن زیاد است و از صفر شروع و تا هشتاد درصد نیز می‌رسد. امتداد اصلی پارک در جهت شرقی ـ غربی قرار گرفته و پستی و بلندیهای عمده را تپه ماهور تشکیل می‌دهد .