آتشکده زرتشتیان یزد

آتشکده زرتشتیان که به آن «آتشکده بهرام» یا «آتشکده وَرهُرام» نیز می‌گویند، یکی از بناهای مقدس زرتشتیان است که در شهر یزد واقع در استان یزد بنا شده است. این آتشکده شامل ساختمان و باغ مشجری است که در آن آتش مقدس نگهداری می‌شود.
از باستانی‌ ترین دوران، آتشکده‌ها ساده و بدون زرق و برق ساخته می‌شدند و آتشکده یزد نیز از این قاعده مستثنی نیست. معماری ساختمان آتشکده از معماری آتشکده‌ های پارسیان هند تأثیر گرفته است. این بنا که در وسط حیاط واقع شده و درختان همیشه سبز آن را احاطه کرده‌ اند، در حدود 21 متر از سطح زمین بلندتر است و برای رسیدن به ورودی آن باید از 8 پله بالا رفت. نگاره فَرَوَهَر و سرستون‌ های سنگی، زیبایی ویژه‌ ای به ساختمان بخشیده‌ اند. این سرستون‌ ها و سنگ‌های گلدار پای دیوارها هنر دست هنرمندان اصفهانی است که در اصفهان سنگ‌ ها را تراشیده و سپس تا یزد برده‌ اند. کاشی‌ های نگاره فروهر بالای سردرِ ورودی نیز توسط هنرمندان کاشی‌ کار یزدی انجام پذیرفته است. در داخل ساختمان، دیوارها با تصاویر زرتشت و جمله‌ هایی از کتاب مقدس اوستا تزئین یافته‌ است.
حوضی مُدور و بزرگ در ورودی بنا به این مجموعه زیبایی خاصی بخشیده است و به رسم دیگر حوض‌ های دنیا کف آن به وسیله بازدیدکننده‌ ها با سکه‌ های ریز و درشت پول فرش شده است.
اتاق نگهداری آتش مقدس، در وسط ساختمان (دور از تابش خورشید) قرار دارد و در اطراف آن اتاق هایی برای نماز و نیایش طراحی شده اند.
ساختمان آتشکده پیشینه کهنی ندارد. این بنا در آبان ماه 1313 خورشیدی با سرمایه اهدایی انجمن پارسیان هند در زمینی که از سوی چند تن از زرتشتیان ایران از جمله برادران امانت به نام پدرشان اردشیر مهربان رستم امانت وقف شد، ساخته شد. نقشه آتشکده از سوی مهندسان پارسی کشیده شد و شادروان ارباب جمشید امانت سرپرستی و نظارت ساخت این بنا را بر عهده داشت.
آنچه که به آتشکده یزد اهمیت و اعتباری بسیار بخشیده، آتشی است که در این آتشکده می‌سوزد. به گفته زرتشتیان ارشد، آتش آن که آتش ورهرام نامیده می‌شود، ابتدا از آتشکده واریان پارس به عقدای یزد منتقل و مدت 700 سال در آنجا نگهداری می‌شد. سپس به ترک آباد اردکان آورده شد و در آنجا 300 سال روشن بود تا اینکه از آنجا به یزد آورده شد و در محل کنونی آن روشن است. قدمت آتش این آتشکده به بیش از 1535 سال می‌رسد.