من با مردم بسیاری صحبت کرده ام که رویاهای سفرشان را کنار گذاشته اند تنها به این خاطر که نمی‌توانستند به تنهایی سفر کنند. اگر می‌خواهید به جایی سفر کنید اما همسفر ندارید، شجاعت آن را داشته باشید که به تنهایی اینکار را انجام دهید. در سفر مردم بسیاری را خواهید دید. مسافرانی که به تنهایی سفر می‌کنند اغلب لذت بیشتری نسبت به تفریحات کوتاه سفر های گروهی می‌برند .
سفر انفرادی هم جنبه های مثبت دارد و هم منفی، برای من جنبه های مثبت آن بسیار بیشتر بوده است. هنگامیکه خودتان هستید شما مستقلید و همه چیز تحت کنترل شماست. شما می‌توانید با سرعتی که دلتان می‌خواهد سفر کنید، کارهایی که دلتان می‌خواهد انجام دهید، هر جا که دلتان بخواهد و هر چیزی که تمایل داشته باشید می‌خورید، و هر جا و به هر شکل که بخواهید تفریح و خوشگذرانی می‌کنید. شما دیگر نیاز ندارید معطل همسفرتان باشید تا به شما برسد یا مدام درباره اینکه کجا غذا بخورید مجبور به نظرخواهی باشید. شما می‌توانید هر وقت که بخواهید و هر جا که بخواهید بروید، می‌توانید وقتی در موزه خسته کننده ای هستید و همه چیز برای شما ملال آور است به راحتی از آن خارج شوید. اگر اهل ریسک کردن و لحظه ای تصمیم گرفتن در سفر هستید مواجه با اشتباهاتی که انجام می‌دهید در تنهایی راحت تر است تا در میان جمع خراب شوید .
         

البته تنهایی سفر کردن جنبه های منفی هم دارد : هنگامیکه شما به تنهایی سفر می‌کنید برای غذا خوردن همنشینی ندارید. هنگام ایستادن و انتظار در صف کسی را ندارید که کاری را برای شما انجام دهد، برای انجام کار ها و یافتن اطلاعات و دسترسی به امکانات و مکان ها کسی را ندارید شما را همراهی کند و یا زمانی که برنامه ها طبق میل شما پیش نمی‌رود و خراب می‌شود با شما همدردی کند. علاوه بر آن سفر های انفرادی معمولا گرانتر تمام می‌شوند. با داشتن همسفر، هزینه مکان اقامت به علت تقسیم شدن آن کمتر می‌شود. به ندرت اتاق یک تخته پیدا می‌کنید و مجبور به گرفتن اتاق دو نفره هستید. اگر قیمت اتاق تک نفره 80 دلار باشد، قیمت اتاق دو نفره معمولا در حدود 100 دلار است ( و این یعنی صرفه جویی 30 دلار در هر شب برای هر فرد، اگر سفری دو نفره داشته باشید ) به همین نسبت هزینه چیز های دیگر نیز مانند مواد غذایی، خرید کتاب راهنما، گرفتن تاکسی و غیره کمتر می‌شود .
اما زمانی که شما با کسی به سفر می‌روید، این طبیعی است که حواستان به همسفرتان است. اینکه چه احساسی دارد - آیا گرسنه است، آیا خسته است، آیا تمایل به اینکار دارد، آیا وقتی گفت گرسنه نیست منظورش واقعا همین بود یا ناراحت بود – و دیگر کمتر می‌توانید به دیدنی ها، بو ها و صداهای اطرافتان توجه داشته باشید. سفر انفرادی به شما اجازه می‌دهد بیشتر در لحظه باشید، بیشتر به اطرافتان دسترسی داشته باشید، با مردم بیشتری ملاقات کنید و استفاده از هر چیز برای شما آسانتر باشد. همچنین احتمال بیشتری دارد افراد غریبه برخورد مهربانانه تری با شما داشته باشند .
سفر انفرادی به شدت شخصی است. شما می‌توانید همزمان با کشف و دیدن دنیا، اطلاعات بیشتری درباره خودتان نیز کسب کنید و منجر به شناخت خود شود. سفر انفرادی سرگرم کننده، چالشی و هیجان انگیز است. لذت و هیجان اینکه خودتان راهنما و رهبر سفرتان باشید چیزیست که تنها مسافرانی که به تنهایی سفر می‌کنند قادر به تجربه آن هستند. سفرتان هدیه ای است از طرف شما به خودتان .

سفر انفرادی بدون آنکه احساس تنهایی کنید
بسیاری از مردم در اولین سفر انفرادی خود، بیش از همه از فکر تنها بودن خود می‌ترسند. وقتی همصحبتی در کنار خود ندارند، شهر های بزرگ می‌تواند در نظر‌ آنها سرد و ترسناک باشد. همینطور هنگامیکه در کشوری بیمار و تنها هستند و هیچ کس نیست تا شریک ناراحتی و سختی های‌ آنها باشد .
خوشبختانه مبارزه با تنهایی در برخی شهر ها آسان است. شهر هایی که پر از مسافران مختلف و مکان های ملاقات عمومی است، بویژه در فصل های شلوغ و گردشگری. ( این مورد برای مسافرانی که در فصل زمستان سفر می‌کنند و گردشگران کمتری وجود دارند سخت تر است )

ملاقات با مردم
شما هر روز از میان مردم بسیاری عبور می‌کنید. اگر شما در هتل اقامت دارید، خانواده های مختلفی در کنار شما هستند. یا اگر مسافرخانه های کوچک را انتخاب کرده اید، مالکان‌ آنها زمان صحبت کردن با شما را دارند. به جای آنکه زمان های طولانی در محل اقامت خود باشید می‌توانید مردم بسیاری را در مکان های گردشگری ملاقات کنید. اگر شما فردی خجالتی هستید، دوربین عکاسی می‌تواند راهکار مناسبی برای شما باشد : از کسی درخواست کنید با دوربین شما و یا دوربین خودش از شما عکس بگیرد، این می‌تواند شروع آشنایی و صحبت باشد .
با تور های پیاده روی شهری همراه شوید ( در مورد این تور ها از دفاتر گردشگری همان شهر سوال کنید ) تا هم اطلاعات زیادی در مورد شهر پیدا کنید و هم با گردشگران دیگر آشنا شوید. اگر در هتل اقامت می‌کنید تابلوی اعلانات‌ آنها را مشاهده کنید و یا از قسمت پذیرش سوال کنید، بعضی هتل ها تور های گروهی برای میهمانان خود ترتیب می‌دهند .
یکی از راه های آسان ملاقات با مردم استفاده از اتوبوس و قطار شهریست. وقتی اشخاصی را پیدا می‌کنید که زبان شما را می‌دانند ببینید در مورد همه چیز چگونه فکر می‌کنند و با نگاهشان آشنا شوید. همواره سعی در ارتباط برقرار کردن داشته باشید. لباس های کثیف خود را به خشکشویی ببرید و در مدتی که منتظر شسته شدن لباس هایتان هستید گفتگو را با افرادی دیگری که مثل شما منتظرند آغاز کنید. در نهایت شما با یک پشته از لباس های تمیز و صحبت های جالب از آنجا خارج می‌شوید .
با کودکان بازی کنید. یاد بگیرید چگونه کلمه « کودک زیبا » را به زبان محلی بگویید. خنداندن کودکان با بازی هایی که بوسیله دست و صورت خود در می‌آورید و یا درست کردن شکل های مختلف با کاغذ و تا ( اریگامی ) برای کودکان می‌تواند منجر به آشنا شدن شما با پدر و مادر این کودکان شود.  
       
سعی کنید با گردشگران دیگری که مانند شما به تنهایی سفر می‌کنند در شبکه های اجتماعی آشنا شوید. گردشگران می‌توانند افراد همفکر خود را در سایت هایی مانند Meetup پیدا کنند که دارای اعضایی از سرتاسر جهان است و قرار هایی چون دورهمی های دوستانه، پیاده روی و عکسبرداری و گردش های آخر هفته را ترتیب دهند .

شب ها
برخی شهر ها هنگام شب تجربه ای جادویی و لذتی بخشی دارند. در خیابان هایی که با چراغانی کاملا روشن شده اند قدم بزنید. با بستنی ای در دست از تماشای رفت و آمد مردم، مغازه ها و پاساژ های شلوغ و آثار تاریخی ای که نورافشانی شده اند لذت ببرید. شما همواره باید زمانی که میان مردم دیگر هستید احساس همدلی کنید. سرگرمی های متنوعی در شب ها وجود دارند مانند فیلم ها، کنسرت ها، تئاتر ها و جشنواره و فستیوال های محلی. برخی از شهر ها تورهایی مخصوص شب ارائه می‌دهند.


اتاقی با بالکن مشرف به شهر بگیرید و روی صندلی نشسته و از تماشای شهر لذت ببرید و یا با خواندن کتابی اوقات آرامش بخشی داشته باشید. اما سعی کنید زود به رختخواب بروید. فروشگاه ها و بازار های محلی در هنگام صبح پر جنب و جوش و تماشایی هستند، همچنین پیوستن به مردم محلی برای خوردن قهوه در کافه لدت بخش است.