آرامگاه مهدی اخوان ثالث (امید)

مهدی اخوان ثالث (1307 ـ چهارم شهریور 1369)
مهدی فرزند آقا علی عطار، متخلّص به امید، سال 1307 خورشیدی در شهر مشهد به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خویش گذراند و سال 1326 در رشتۀ آهنگری از هنرستان صنعتی فارغ التحصیل شد. او که در نوجوانی به موسیقی عشق می‌ورزید، به سبب مخالفت پدرش نتوانست به دنبال آن برود وبه طور کامل به نواختن تار بپردازد. اگرچه این مخالفتها وجود داشت اما دل امید همواره در گرو موسیقی بود. او در نوجوانی به سرودن شعر پرداخت. اخوان به پیشنهاد شاعر پیش کسوت مرحوم عبدالحسین نصرت در منزل «گلشن آزادی» تخلّص امید را برای خود برگزید. او از آن پس در زیر شعرهایش «م.امید» می‌نوشت. امید و استاد محمد قهرمان در دبیرستان همکلاس شدند و از همان وقت تا آخر عمرِ اخوان دوستان درجۀ اول یکدیگر باقی ماندند. از جملة دوستان دیگر امید، عماد خراسانی و احمد شهنا بودند. امید در سال 1326 به تهران رفت و در پلشت و کریم‌آباد سوختة ورامین به آموزگاری پرداخت. دو سال بعد ازدواج کرد و در سال 1330 اولین مجموعۀ شعر خود را به نام ارغنون به چاپ رساند. اخوان با جراید همکاری داشت و اشعارش را در آنها چاپ می‌کرد. او در سال 1333 به زندان افتاد. وی که معلّمی را رها کرده بود درسال1336 به همکاری با رادیو پرداخت. اخوان در طول سالها مجموعه‌های دیگر شعر خود را، به نامهای : زمستان، آخر شاهنامه، از این اوستا، شکار، در حیاط کوچک پاییز در زندان، دوزخ اما سرد، زندگی می‌گوید… و تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم، به تدریج به چاپ رساند. او کتاب بدعتها و بدایع نیما یوشیج را در تعریف و تشریح آثار نیما نوشت. کتاب دیگری به نام عطا و لقای نیمایوشیج را نیز به رشتۀ تحریر در آورد. اخوان درسال 1356 مدتی را در دو- سه دانشگاه تهران به تدریس ادبیات دورة سامانی و ادبیات معاصر فارسی پرداخت. در اواخرعمر به علّت ابتلا به بیماری قندِ خون، سخت بیمار و لاغر شد و مدّتی به مشهد آمد و تحت درمان قرار گرفت. بعد از بهبودی، با همسر خود (ایران خانم) حدود چهارماه برای اولین و آخرین بار به چند کشور اروپایی، مانند آلمان، انگلیس، دانمارک، سوئد، نروژ و فرانسه سفر کرد و در بیست و نهم تیر ماه 1369 به ایران بازگشت. مدّت کوتاهی پس از سفر به علّت بیماری ناگهانی در بیمارستان مهر تهران بستری شد. عاقبت در ساعت ده ونیم شب چهارم شهریور سال 1369 درگذشت. کالبد وی را گرچه در بهشت زهرای تهران شستشو داده بودند، به مشهد آوردند و در کنار باغ آرامگاه فردوسی به خاک سپردند. تشییع کنندگان قبل از تدفین امید به طور خودجوش تابوت حامل پیکر او را پیرامون مزار فردوسی چرخاندند.
همه ساله ساعت پنج بعد از ظهر روزِ چهارم شهریور خانواده و دوستداران امید برای برگزاری سالگشت درگذشت او بر مزارش گرد می‌آیند. اخوان یکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین شاعران نوپرداز معاصر است.