جاذبه های گردشگری

پارک ملت تهران

بوستان ملت یکی از جاهای دیدنی تهران به حساب می‌آید که در فضای ۳۴ هکتاری به وجود آمده و به عنوان یکی از بوستان های بزرگ شهر تهران شناخته می‌شود. یکی از بخش های پارک ملت، ورودی آن است که در آن می‌توانید گل های رنگارنگ، مجسمه های هنری زیبا، آب نمای کوچک، درختان بلند و... را مشاهده کنید. همچنین در کنار ورودی این پارک زمین صاف و صیقلی برای تمرین اسکیت و اسکوتر وجود دارد که افراد مشتاق می‌توانند از این طریق به انجام ورزش های مختلف مشغول شوند. ورودی پارک ملت عنوان یکی از بخش های جذاب این مجموعه شناخته شود. یکی از بخش زیبای پارک ملت، دریاچه مصنوعی است که در قسمت بالای این پارک قرار گرفته و باعث شده تا شاهد طبیعت زیبا و فوق العاده ای در این مجموعه باشیم. نکته مهمی که باید بدانید این است که بر روی این دریاچه مصنوعی پل فلزی نیز واقع شده که توانسته زیبایی این بخش را بیش از پیش افزایش دهد. در ضلع شرقی دریاچه چند کافی شاپ و فست فود کوچک وجود دارد که می‌توانید غذا، آبمیوه، چای و ... سفارش داده، کنار دریاچه میل کنید و از منظره لذت ببرید. در بخش جنوبی پارک ملت اولین قطار دیزل ایران قرار گرفته است. این قطار در سال ۱۲۶۵ هجری شمسی و در زمان ناصرالدین شاه، مردم شهر تهران را به حرم شاه عبدالعظیم می‌رساند. این قطار امروزه بر روی یکی از ریل های خودش در پارک ملت گذاشته شده و جلوه زیبا و فوق العاده ای به این بخش از بوستان ملت داده است. از جاذبه های دیگر این پارک دو مجسمه بسیار معروف مادر و امیر کبیر است که از قسمت های مختلف بوستان دیده می‌شوند و به آن شکوه خاصی بخشیده اند. مجسمه‌ ای که از امیرکبیر در این پارک وجود دارد، اثری است که ابوالحسن صدیقی (مجسمه‌ ساز معروف ایرانی و شاگرد کمال‌الملک) در سال ۱۳۵۶ در کارگاهش در ایتالیا ساخت اما بعد از انقلاب بدلیل مسائل پیش پا افتاده به ایران منتقل نشد و در سال ۱۳۸۹ این اتفاق افتاد. در سال های اخیر نیز مجسمه هایی با سبک ها و موضوعات مختلف، در گوشه و کنار پارک نصب شده اند که نمای پارک و همچنین نمای خیابان ولیعصر را برای عابران متفاوت و زیباتر کرده است در پارک ملت دو فضای بازی برای کودکان در نظر گرفته شده است. یکی از آنها در نزدیکی خیابان ولیعصر (ع) و در بلوار پارک قرار دارد و زمین بازی دیگر نیز در پشت پردیس سینمایی و در ضلع جنوبی پارک مشاهده می‌شود. در پارک ملت برای ورزشکاران و علاقه مندان به رشته های ورزشی نیز، فضاهای ورزشی مورد نیاز در نظر گرفته شده است. میزهای تنیس روی میز (بدون تور و راکت و توپ که خودتان باید ببرید)، فوتبال دستی، زمین بازی بدمینتون، میز و صندلی شطرنج، زمین والیبال از جمله امکاناتی هستند که در این پارک وجود دارد، اما به یاد داشته باشید هر یک از لوازم ورزشی مورد نظر خود را با خود به همراه ببرید. این پارک برای پیاده روی نیز بسیار مناسب است. همچنین این پارک دارای سینمای 4 بعدی، باغ وحش، فضاهای نمایشگاهی برای برپایی گالری های مختلف هنری، رستوران، کافه کتاب، فروشگاه های عرضه کالاهای فرهنگی، پردیس سینمایی، فضاهای وروزشی برای والیبال، پینگ پنگ، بدمینتون و ... است.

دریاچه مصنوعی شهدای خلیج فارس

دریاچه مصنوعی شهدای خلیج‌فارس (دریاچه چیتگر) در شمال‌غرب شهر تهران و در منطقه 22 شهرداری این شهر قرار دارد . این دریاچه از شمال و شرق به محور چهار باغ و از جنوب و جنوب غرب به پارک جنگلی چیتگر و از غرب به بافت مسکونی منطقه 22 شهرداری تهران محدود است . سابقه طرح ساخت دریاچه مصنوعی شهدای خلیج‌فارس (دریاچه چیتگر) به نخستین طرح جامع تهران که پیش از انقلاب اسلامی و در سال 1347 تدوین شد، بازمی‌گردد . اما از آن زمان تاکنون بسیاری ساخت چنین دریاچه‌ای را رویا می‌دانستند. با این وجود موضوع ساخت دریاچه مصنوعی شهدای خلیج‌فارس (چیتگر) در برنامه جامع دوم و سوم تهران نیز تکرار شد و در دوره اخیر شهرداری تهران، بالاخره برای نخستین بار و در این چند سال شهرداری تهران برای ساخت تنها دریاچه مصنوعی پایتخت شکل گرفت . دریاچه چیتگر از بارش‌های فصلی و آب موقت رودخانه کن و روان آبهای تهران بهره می‌برد و می‌تواند در تعدیل هوای پایتخت و افزایش رطوبت هوا کمک کند . این دریاچه با مساحت حدود 355 هکتار و گنجایش 35 میلیون مترمکعب آب در طرح جامع و طرح تفصیلی مصوب منطقه 22 گنانجده شده است. همچنین این دریاچه به‌عنوان یک وسعت بزرگ آبی می‌تواند سفره‌های زیرزمینی تهران در غرب را سیراب کند. شهری که آرام آرام سفره هایش رو به تخلیه رفته با اجرای این پروژه عظیم می‌تواند از احتمال فرو نشست خاک جلوگیری کند . آب دریاچه از رودخانه کن (بوستان جوانمردان) با کانالی به طول حدود 6 کیلومتر و نیز سایر منابع آبی منطقه با هماهنگی وزارت نیرو تأمین می‌شود . فضای اطراف دریاچه شامل فضای های سبز و تفریحی و بازی و رستوران و فضاهای پذیرایی و اقامت موقت و فضاهای های خدماتی بسیار است و این مکان را به یکی از تفریگاه های گردشگری لذت بخش تهران تبدیل کرده است.

مسجد جامع کاشان

مسجد جامع کاشان مربوط به دوره سلجوقی (623هجری قمری) مصادف با 1158 ه.ش است این اثر در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۱۵ با شمارهٔ ثبت ۲۵۲ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در لایه‌ برداری های اخیر از گچبری های محراب عصر سلجوقی، آثار و تزییناتی متعلق به دوره آل بویه کشف و شناسایی شده است. در شبستان تابستانی این بنا که در زیر شبستان زمستانی قرار دارد، طرح های بسیار زیبای کاشی کاری دیده می‌‌شود و درکف این شبستان آثاری از کوره‌های پخت ظروف چینی به وسیله کارشناسان سازمان میراث فرهنگی در گذشته کشف شده است.مسجد جامع کاشان (مسجد جمعه کاشان) دو محراب دارد که قبله یکی کج و قبله دیگری راست است، و دارای شبستان و گنبد و حوضخانه است و چند بار مرمت شده که تاریخ آنها معلوم نیست. این مسجد که کهن سال ترین بنای تاریخی کاشان است، در خیابان باباافضل و در محله میدان کهنه از محلات قدیمی کاشان قرار دارد و دوره تاریخی آن به سلجوقیان، ایلخانیان، زندیان می‌رسد. این بنا داری گنبد آجری با مقصوره و ایوان مرتفع زیر گنبد و صحن وسیع، دو شبستان بزرگ و یک شبستان تحتانی در ضلع شمالی و حوضخانه در وسط است. ایوان اصلی که درضلع غربی واقع است در بلند ترین نقطه تیزه طاق در حدود 8/ 13 متر و در قسمت همسطح با پشت بام ارتفاع آن 2/ 11 متر است.

روستای برزک

برزک کاشان با سابقه ای پنج هزار ساله با جمعیتی بالغ بر پنج هزار نفر به وسعت دویست هکتار در جنوب غربی کاشان و در دامنه کوه های سر به فلک کشیده کرکس در دره بزرگ و پهناوری در حدود 45 کیلومتری جنوب غربی شهرستان کاشان و 60 کیلومتری میمه و 55 کیلومتری دلیجان و در مسیر جاده‏ ای قرار دارد که از یک طرف به آزاد راه اصفهان ـ‌ تهران و از سمت دیگر به اتوبان کاشان ـ قم ختم می‌‏شود. برزک با داشتن کاریزها و چشمه های خود جوش در کنار رودخانه ای قدیمی که در میان روستا و کشتزار ها روان است و در دره ای سر سبز و خوش آب و هوا، چشم اندازی بس زیبا و دلنشین دارد توسعه طولی شهر در مسیر دره ای سرسبز، وجود چشمه سارهای متعدد با آب قابل توجه که باعث گسترش باغ های میوه در طول دره شده است، آن را به باغ شهری زیبا تبدیل کرده که با برخورداری از فاکتورهای متعدد جذب توریست، برزک را به یکی از بزرگترین و مهمترین قطب گردشگری کاشان تبدیل کرده است. از آثار تاریخی و دیدنی این شهر می‌توان به زیارتگاه امامزاده سراج الدین بن موسی بن جعفر، حمام دوره صفویه، آب انبار قاجاریه، آسیاب آبی قدیمی، تپه تاریخی قلعه، آبشار و رودخانه و جاده تفریحی توریستی سعدآباد، چشمه احمد آباد و موزه مردم شناسی برزک و… اشاره کرد.

آرامگاه سهراب سپهری

آرامگاه سهراب سپهری (شاعر و نقاش) در روستای مشهد اردهال کاشان در صحن امامزاده سلطان علی بن محمدباقر است. سنگ قبر این شاعر ارزشمند تا به حال به دلایل مختلف بارها تعویض شده است و بحث هایی پیرامون این قضیه وجود دارد که اخیرا هم پیشنهاد شده مزار وی را تغییر مکان دهند.

شهر قمصر

شهر قمصر در میان دره ای بسیار سرسبز که طول تقریبی آن 9 و عرض آن 4 کیلومتر و دارای درختان متنوع و درختچه های گل محمدی واقع شده است. نام قدیم این ناحیه قم سر بوده و از این منطقه جاده ابریشم عبور می‌‌کرده و از دیر باز راهی برای رسیدن به سیلک بوده است قمصر یکی از قطب های تولید عرقیات گیاهی و گلاب در ایران است که دارای شهرت جهانی است.همه ساله در فصل بهار خصوصا اردیبهشت ماه می‌توانید شاهد جشنواره های باشکوه گلاب گیری در این شهر باشید شهرداری نیز امکانت خوبی برای مسافرین مهیا می‌نماید.از مناطق دیدنی قمصر علاوه بر مناظر طبیعی، بوستان ها و پارک های آن می‌توان اشاره داشت به چشمه آب معدنی صالح با چشم اندازی زیبا در دامنه کوه های فرفهان قرار دارد. تمام فصول قمصر زیباست اما بهار و تابستان رؤیایی آن میزبان هزاران میهمان جویای آرامش است. همزمان با موسم رویش گل و آغاز گلاب گیری (به ویژه در ایام جشنواره گل وگلاب) سیل مشتاقان به سوی قمصر سرازیر می‌شوند تا مشام خود را با رایحه بهشتی گل محمدی عطر آگین نمایند. شهر قمصر هر چند در فاصله سی کیلومتری کویر قرار گرفته اما به دلیل اقلیم خاص کوهستانی و ارتفاع 2000 متر از سطح دریا و قرار گرفتن در میان کوه های مرتفع از آب و هوای معتدل و مطلوب بهره مند است. به طوری که تابستانش مطبوع و معتدل و زمستانش قابل تحمل و از سرمای ملایمی برخوردار است. همچنین لازم به ذکر است که در پنج کیلومتری شمال قمصر هم سد تاریخی قمصر وجود دارد که قدمت آن را به دوران سلجوقی نسبت می‌دهند.

خانه طباطبایی ها

یکی از زیباترین و دیدنی ترین بناهای تاریخی کاشان، خانه طباطبایی هاست که در محله سلطان امیر احمد در بافت قدیم کاشان در خیابان علوی واقع شده است. خانه طباطبائی ها کاشان که از شاهکارهای هنر معماری قدیم به شمار می‌رود به وسیله مرحوم سیدجعفر طباطبایی که از تجار معروف فرش آن زمان بود در سال ۱۲۵۰هجری قمری ساخته شده است. معمار، طراح و سازنده این خانه استاد علی مریم از معماران برجسته دوره قاجار در کاشان بوده که با بهره گیری از تجارب معماران گذشته و با تکیه بر نبوغ ذاتی و قدرت خلاقیت و ابتکار خود، بنای این خانه را در ۱۰ سال به سرانجام رسانده است. خانه طباطبایی دارای تزیینات دل انگیز بسیار و اتاق ها و درهای دل نشین با ستون های زیبا است. در این بنا از فن گچبری به گونه ی ارزشمندی بهره برداری شده است و در روبروی شاه نشین آن استخر طویل زیبایی به چشم می‌خورد.

خانه بروجردی ها

خانه بروجردی ها از معروفترین بناهای شهر کاشان و از آثار تاریخی شهر کاشان در محله سلطان میراحمد در جنوب شرقیِ شهر کاشان واقع شده است. خانه بروجردی ها در نیمه دوم قرن سیزدهم هجری ساخته شده و تحت شماره ۱۰۸۳ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده‌ است. خانه ی بروجردی ها نمونه یکی از خانه های مسکونی اعیان نشین دوره ی قاجار در کاشان است و اکنون محل اداره میراث فرهنگی کاشان هم است. خانه بروجردی ها با بادگیرهای قرینه هلالی شکل زیبایی بر بام تالار و کلاه فرنگی روی آن یکی از زیباترین جلوه های معماری ایرانی را به معرض نمایش می‌گذارد. نقاشی‌های ارزنده و گچ ‌بری‌ها زیر نظر دو هنرمند بزرگ و نامدار نقاشی ایران دوران قاجار “مرحوم میرزا ابوالحسن غفاری کاشان” (بنیانگذار اولین مدرسه نقاشی در ایران) و برادرزاده اش “مرحوم میرزا محمدخان غفاری کاشانی” ملقب به “کمال الملک” ترسیم و طرح های گچبری خانه نیز با نظارت این دو استاد به انجام رسیده است. بانی این خانه، حاج سید حسن نطنزی از بازرگان ‌های نطنزی مقیم کاشان و معمار آن استاد علی مریم کاشانی بوده‌ است. خانه بروچردی ها در دو طبقه و در بعضی قسمت ها مثل قسمت جنوبی که با سرداب دارای سه طبقه است نمادی از خانه های سنتی ایران است. بر خلاف تصور عامه، این خانه به اهالی بروجرد متعلق نبوده بلکه چون مراودات تجاری این بازرگانان نطنزی الاصل کاشانی بیشتر با تجار شهر بروجرد انجام می‌شده، لذا کاشانی ها به ایشان بروجردی می‌گفته اند.

خانه عامری ها

خانه عامری ها در دوران زندیه بنا شده و یکی از بزرگترین خانه ‌های تاریخی شهر کاشان به شمار می‌‌رود این خانه شامل حدود 85 اتاق و چندین حیاط است که قدیمی ‌ترین آن حیاط بیرونی و اندرونی است. خانه عامری‌ ها در دوران قاجار در قرن 13 هجری قمری به وسیله مرحوم سهام السلطنه عامری به عنوان محل سکونت فامیلی توسعه یافته است و بناهای دیگری به آن اضافه شد. خانه عامری ها از گستردگی فراوانی برخوردار است و مساحت آن نزدیک به هفت هزار مترمربع با زیربنای وسیعی است که به گونه ی هماهنگ و حساب شده ساخته شده است. مساحت عرصه این مجموعه که از چند خانه مجزای مجاور و در ارتباط با یکدیگر شکل گرفته مشتمل بر 3 خانه با 5 حیاط مرکزی به صورتی اندرونی و بیرونی همراه با فضاهای سرپوشیده متعدد و متنوع است. بازدیدکنندگان این خانه تاریخی با تهیه بلیط ورودی، تنها می‌توانند از حیاط و محیط بیرونی خانه تاریخی عامری ها بازدید کنند. زیرا در حال حاضر این اتاق ها و فضای داخلی این مکان به هتل سرای سنتی عامری ها تعلق دارد.

موزه ملی کاشان

موزه ملی کاشان در ضلع غربی باغ فین کاشان واقع شده‌است. ساختمان این موزه در سال 1346 بر خرابه‌های برجای مانده از خلوت نظام‌الدوله(داماد فتحعلی‌شاه) ساخته شده‌است. مساحت این بنا حدود 700 مترمربع و زیربنای 570 مترمربع است. اشیاء به نمایش درآمده در این موزه شامل بیش از ۴۰۰ قطعه اثر است که از هزاره هفتم قبل از میلاد تا دوره معاصر را دربر می‌گیرد. موزه ملی کاشان با توجه به اشیاء موجود دارای چهار بخش باستان شناسی، معاصر، منسوجات، کتابت و نسخ خطی است. از خصوصیات بارز موزه ملي کاشان می‌توان آن را از جمله قديمي ترين موزه هاي کشور دانست که بناي آن صرفاً جهت ايجاد موزه طراحي و اجرا گردیده و در جمع آوري اشياء آن مردم فرهنگ دوست منطقه کاشان، نقش چشم گيري داشته اند.

باغ و حمام فین

باغ فین و حمام فین کاشان در 6 کیلومتری جنوب شهر کاشان در انتهای خیابان امیرکبیر فعلی و روستای فین کوچک قدیم قرار دارد و از با ارزش ‌ترین آثار تاریخی کاشان است بنای بر جای مانده باغ از دوران صفوی است که بر روی بناهای دوره دیلمی ساخته شده و از لحاط باغ آرایی و آب رسانی دارای اهمیت ویژه‌ ای است بناهای این باغ شامل سر درب ورودی و برج و باروی آن، شتر گلوی صفوی در میانه باغ، شتر گلوی فتح علی شاهی و اتاق شاه نشین در جنوب خاوری باغ، موزه ‌در باختر باغ و حمام ‌های کوچک و بزرگ و کتابخانه در خاور باغ می‌شود.حمام فین کاشان که در باغ فین قرار دارد همان مکان تاریخی است که ناصرالدین‌شاه در سال ۱۸۵۲ میلادی صدراعظم خود امیرکبیر را در آن به قتل رساند. وسعت باغ فین بالغ بر ۲۳ هزار مترمربع و شامل یک حیاط مرکزی است که به وسیله دیوار، بارو و برج های استوانه شکل محصور شده‌ است. در مقایسه با بسیاری از باغ‌ های ایرانی مشابه، باغ فین با آب قابل توجهی مشروب می‌ شود.در جنوب باغ فین چشمه آبی موسوم به چشمه سلیمانیه، با قریب به دوازده سنگ آب وجود دارد. آب آن فوق العاده صاف است ولی به واسطه داشتن بعضی املاح برای آشامیدن مناسب نیست. لازم به ذکر است که موزه ملی کاشان هم در این باغ قرار دارد.

کاخ عالی قاپو

کاخ عالی قاپو در واقع عمارتی پرشکوه و زیبا است که در غرب میدان امام ( میدان نقش جهان ) و روبروی مسجد شیخ لطف الله واقع شده است. این بنای زیبا از مهمترین شاهکارهای معماری اوائل قرن یازدهم هجری و مربوط به دوره صفوی است که از شهرتی عالمگیر برخوردار است. اصل بنا در دوره شاه عباس اول احداث شده و در دوره جانشینان او الحاقات و تعمیراتی در آن انجام شده است. ساختمان دارای 5 طبقه است که هر طبقه تزئینات مخصوصی دارد. اگر چه این قصر در دوره های بعد از صفویه لطمات فراوان دیده است، هنوز نیز شاهکارهائی از تزئینات و نقاشی های عصر صفویه در آن، بینندگان را به تحسین وا می‌دارد. در چهل ساله اخیر به دلیل آن که خطر ویرانی کاخ عالی قاپو را تهدید می‌کرد و همچنین به علت توجه مردم و ارگانهای دولتی به میراث های فرهنگی، مرمت هائی توسط هیأت های متخصص داخلی و خارجی در آن انجام گرفته است.

باغ پرندگان اصفهان

باغ پرندگان با مساحتی بالغ بر 55000 متر مربع در حاشیه رودخانه زاینده رود و در پارک جنگلی ناژوان در مرداد ماه سال 1375 توسط شهرداری اصفهان احداث گردید و به سرعت تبدیل به یکی از ویژگی ها و جاذبه های اصلی گردشگری اصفهان شد و سالانه پذیرای سیل عظیمی از گردشگران است. در این باغ که از معدود باغ های پرندگان در خاوریانه است بیش از 130 گونه پرنده و در حدود 5000 قطعه از این پرندگان از مناطق مختلف جهان گردآوری شده است که هر کدام در محیط های تقریباً مطابق با محیط زیست طبیعی خود به سر می‌برند به عنوان مثال انواع اردک ها، قوها، غاز ها و ... در برکه های کوچک و بزرگ، پرندگان کوهستانی و بیابانی همچون کبک در صخره ها، پرندگانی که شرایط آب و هوایی اصفهان برایشان مناسب نیست در قفس های شیشه ای با دستگاه های تهویه و شوفاژ، پرندگان شکاری در قفس های آهنی برای آسیب نرساندن به دیگر پرندگان و فضا های وسیع و سبز جنگلی با توری سقف که پرندگان جنگلی در آن آزادانه پرواز می‌کنند. فضاهای داخلی و شیوه باغ سازی در باغ پرندگان به قدری زیبا و چشم نواز هستند که پیاده روی در آن و تماشای باز شدن دم طاووس ها در کنارتان خاطره ای فراموش نشدنی برایتان به ارمغان می‌آورد. در این باغ جزیره ای وجود دارد که بزرگترین جزیره رودخانه زاینده رود است. این جزیره با فضای سبز خیره کننده خود همراه با انواع درخت ها و درخچه های مختلف زیبای شگفت انگیزی به این باغ داده است. این جزیره با یک پل چوبی به باغ پرندگان متصل می‌شود.

تله سیژ ناژوان

تله سیژ مانند تله کابین است ولی به جای اتاقک محصور از یک‌ سری صندلی‌های چهار نفره که دارای ایمنی بسیار بالایی است و توسط اهرم های محکم نفرات را مهار و نگهداری می‌نماید استفاده می‌شود از این رو بازدیدکنندگان می‌توانند در هوای آزاد از فضای طبیعی استفاده کنند. تله سیژ ناژوان به طول 1925 متر با داشتن 13 دکل مرتفع به ارتفاع حدود 24 متری از سطح زمین در سال 1392 توسط شهرداری اصفهان ساخته شد. هم اکنون این تله سیژ در هر ساعت قادر است 1000 نفر بازدید کننده را انتقال دهد. مسیر رفت تله سیژ یعنی از ایستگاه مبداء ( ایستگاه اول ) نزدیک میدان سهروردی تا ایستگاه مقصد ( ایستگاه دوم ) در کنار باغ پرندگان و در مدت 35 دقیقه از فراز درختان تنومند پارک جنگلی ناژون و در ارتفاع 24 متری از سطح زمین طی می‌شود. شهروندان و مسافرین می‌توانند با سوار شدن و نشستن بر روی این صندلی ها در محیط آزاد و بر روی درختان و در ارتفاع 24 متری از سطح زمین، با سرعت حدود 2 تا 3 متر بر ثانیه حرکت نموده و از مناظر طبیعی این پارک طبیعی لذت ببرند. به گفته مدیرعامل شرکت توسعه مجتمع سیاحتی ورزشی سپاهان وابسته به شهرداری اصفهان که مسئول ساخت و راه اندازی تله سیژ ناژوان بوده اند، در مسیر اجرای این پروژه یک درخت هم قطع نشده و این طرح پروژه کاملا زیست محیطی است.

میدان عتیق(میدان امام علی)

میدان امام علی یا میدان عتیق یا میدان کهنه با محلات مسکونی مجاور آن و همینطور مسجد جامع جزء قدیمی ترین مراکز سکونتگاهی اصفهان به شمار می‌آیند. میدان عتیق با قدمتی 800 ساله نام میدانی واقع در مرکز شهر اصفهان است که بنای اصلی آن متعلق به دورۀ سلجوقی است. جالب است بدانید قدمت این میدان خیلی بیشتر از میدان نقش جهان است و قبل از آن میدان اصلی شهر بوده است . نام این میدان به نام های میدان هارون ولایت، میدان سنجری (منسوب به سلطان سنجر سلجوقی) میدان کهنه، میدان قدیم و میدان عتیق بوده است . این میدان از احیای سبزه‌ میدان یا میدان کهنه با مسجد جامع ایجاد می‌گردد که متشکل از چهار فضای اصلی شامل مجموعه میدان اصلی، جلوخان مسجد جامع، مجموعه زیرگذرها و پارکینگ و قطعات بلافصل پیرامون میدان است. این میدان شامل زیرگذر و پارکینگ طبقاتی به همراه یک سازه مسطح نسبتاً ذوزنقه شکل است که از یک سو مسجد جامع اصفهان را به بنای هارونیه و از سوی دیگر به مدرسه و کاروانسرای کاسه‌گران و بازار بزرگ اصفهان متصل می‌کند.

سی و سه پل (پل الله وردی خان )

سی‌وسه‌ پل یا پل الله‌وردی خان پلی با 33 دهانه، 295 متر طول و 14 متر عرض است، که توسط الله‌وردی خان اوندیلادزه بر روی زاینده‌رود در شهر اصفهان و همزمان با حکومت شاه عباس صفوی در سال 1011 هجری ساخته شده و محل برگزاری مراسم جشن آب‌پاشان و همچنین مراسم خاج‌شویان ارامنهٔ اصفهان در دورهٔ صفویه بوده است . این پل در گذشته «پل جلفا» نامیده می‌شد (زیرا از این طریق به جلفا که تازه احداث شده بود می‌رسیدند). به «الله وردیخان» نیز معروف است زیرا سردار مشهور شاه عباس اول که به ساختن این پل مأمور گردید به این نام نامیده می‌شود. در طرفین پل معبر باریک مسقفی است که در سراسر طول پل دیده می‌شود. این پل تاریخی و زیبا دارای یک پیاده رو برای گردش در بالا و یک پیاده رو در پایین است. پیاده رو پائین گذرگاه مسقفی است که میان پایه های مرکزی پل و به فاصله کمی از بستر رودخانه ایجاد شده است . این اثر در تاریخ 15 دی 1310 با شمارهٔ ثبت 110 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

شهر بازی ناژوان

شهر بازی ناژوان در غرب اصفهان و در ابتدای ورودی پارک جنگلی ناژوان قرار گرفته که با بیش از 30 مجموعه بازی و بخش هایی از جمله کارتینگ، سینما 5 بعدی، محیطی شاد و مفرح برای کودکان و بزرگسالان فراهم کرده است.
بازی های این شهربازی عبارت اند از : تکان دهنده کودکان، بسکتبال، چنگک اتوبوس، کشتی صبا، قطار کودک، سفینه، ترامپولین، بادی کششی، تاپ زنجیری کودک، سرسره دلفین، کف کرد و مری کوراند، قایق سواری، ماشین برقی، تاب زنجیری بزرگسالان، دومینیاتور، سینما ۵ بعدی، خانه کودکان، سرسره قلعه، ماشین شارژِی، فریزبی کودک، کاترپیلار، شهربادی، عینک مجازی، ماشین چرخشی، ترن یو، سرسره بزرگسالان

پارک جنگلی ناژوان

پارک جنگلی ناژوان بعد از زاینده رود، دومین میراث طبیعی اصفهان به شمار می‌رود. بیشه ناژوان در غرب اصفهان، دالان خوش منظری با مساحتی در حدود 1200 هکتار کرانه های زاینده رود را با باغ های دو سویه در بردارد. بی شک عالی ترین تنیدگی میراث طبیعی و تاریخی اصفهان را در دل ناژوان خواهید دید.
با توجه به وضعیت قرار گرفتن ناژوان در مسیر بادهای غربی – جنوب غرب به شمال شرق و قرار گرفتن اکثر صنایع آلاینده در غرب اصفهان، این بیشه به عنوان فیلتر طبیعی برای شهر اصفهان عمل می‌کند و در حقیقت ریه این شهر به حساب می‌آید.
اراضی محدوده ناژوان به دلیل دارا بودن پوشش سبز و عبور رودخانه از آن در مجموع اقلیم معتدل تری نسبت به اصفهان دارد. این گردشگاه یکی از نقاط سرسبز و خرم حاشیه زاینده رود است و سرچشمه اکثر مادی‌های شهر اصفهان از این منطقه ناژوان است.
ناژوان ترکیب یافته است از دو کلمه ناژ و وان که ناژ یا ناژو گیاهی است از خانواده صنوبر که آن جمله اند تبریزی کبوده صنوبر و (وان) پسوند است برای جا و مکان و ناژ نان یا ناژوان به معنی جایگاه درختان ناژ و صنوبر است.
مجموعه ی تفریحی ناژوان از معدود باغ‌های اصفهان است که از جریان توسعه و گسترش شهر تا اندازه‌ای ایمن مانده و همچنان به هوای شهر لطافت و تازگی می‌بخشد. زیر نظر مدیریت طرح ساماندهی ناژوان که وابسته به شهرداری اصفهان است در این باغ فضاهایی چون زمین‌های ورزشی، استخر، کمپینگ، زمین‌های بازی کودکان، ایستگاه‌های درشکه سواری، اسب سواری، چهارچرخه های خانواده، قایق‌رانی و محوطهٔ دوچرخه‌سواری فراهم شده و برای عموم قابل استفاده است.
پارک جنگلی ناژوان به عنوان ریه تنفسی اصفهان علاوه بر جاذبه‌های طبیعی به دلیل وجود مراکز گردشگری - تفریحی همچون باغ پرندگان، آکواریوم، باغ خزندگان، باغ موزه پروانه ها، موزه صدف ها، تله سیژ، شهربازی، پارک آبی کودکان و ... فضای بسیار مناسبی برای گردش و تفریح مسافران و شهروندان است.
اطلاعات، مشخصات و تصاویر مراکز گردشگری و تفریحی پارک جنگلی ناژوان را می‌توانید در سایت مهنواز مشاهده کنید.

مسجد امام (مسجد جامع عباسی)

مسجد امام که به نام‌های مسجد جامع عباسی، مسجد سلطانی و مسجد شاه نیز شهرت دارد، یکی از مساجد میدان نقش جهان در اصفهان است که ساخت آن در طی دوران صفوی در قرن یازدهم هجری و در سال 1020 هجری قمری به فرمان شاه عباس اول و در بیست و چهارمین سال سلطنت وی شروع گشته و در دوره شاه صفی (در سال 1038-1052ق‌/ 1629-1642م‌) به پایان رسیده و همینطور الحاقات دیگر مسجد تا حدودا سال های 1077 هجری قمری یعنی آخرین سال سلطنت شاه عباس دوم و اولین سال سلطنت شاه سلیمان و یا سال 1095 هجری قمری ادامه داشته است که نشان می‌دهد اتمام تزیینات و الحاقات مسجد در دوره جانشینان شاه عباس اول صورت گرفته است.
یکی از ویژگی های خاص این مسجد گنبد آن است. این گنبد در حدود 400 سال پیش به‌ گونه‌ای طراحی شده که اگر در زیر و نزدیک به مرکز آن بایستید، صدا با وضوح و شدت بالا انعکاس می‌یابد حتی اگر آرام صحبت کنید. این وِیژگی گنبد مسجد در گذشته به دلیل عدم وجود دستگاه های صوتی و … برای سخنرانی ها بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفته است و البته منحصر به فرد بودن این ویژگی و عدم وجود آن در سایر آثار باستانی ایران، نشان از دانش بالای سازندگان و معماران این گنبد از مسائل فیزیکی و ریاضی مربوط به پژواک صوت دارد.
این اثر در تاریخ 15 دی 1310 با شماره ثبت 107 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

میدان نقش جهان (میدان امام)

میدان زیبای نقش جهان یا میدان امام که در گذشته به میدان شاه معروف بود در دوره صفوی در سال 11 هجری ( دوره شاه عباس اول ) بنا شده است که از زیباترین میدان های جهان به شمار می‌رود. این میدان با شکوه برای انجام مسابقات و بازی های معمول آن عصر مانند چوگان و قاپوق اندازی مورد استفاده قرار می‌گرفت و سان و رژه سربازان و سپاهیان نیز در همین محل انجام می‌شد. میدان امام ( نقش جهان ) به طول 525 متر و عرض 159 متر مانند زنجیری 4 اثر تاریخی مسجد شیخ لطف الله، مسجد امام ( مسجد شاه سابق، مسجد جامع عباسی )، سر در بازار قیصیریه و کاخ عالی قاپو را به هم متصل کرده است. چهار طرف میدان نیز چهار بازار قرار دارد که به وسیله حجره هایی که دور تا دور میدان جای گرفته اند به میدان متصل شده اند که بیشتر به صنایع دستی زیبا و اعلاء از جمله قلم کاری، مسگری، مینا کاری و غیره ( اکثر صنایع دستی ایران در غرفه های گرداگرد این میدان یافت می‌شوند ) کار دست استادان چیره دست مرتبط می‌شوند که همان جا در مقابل دیدگان رهگذران به هنر خود مشغولند که همین امر یکی از جذابیت های ویژه میدان نقش جهان به شمار می‌رود. میدان نقش جهان در تاریخ 8 بهمن 1313 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. همچنین این میدان در اردیبهشت 1358 جزء نخستین آثار ایرانی بود که به ثبت میراث جهانی یونسکو درآمد.